نکات دقیق استاد در «مراقبات ماه رجب» یکم؛ سه ماه بسیار نورانی پیش رو داریم. باید آن را با همت و اراده دریافت. نباید فرصت را از دست داد. دوم؛ ماه رجب، «شهرُ الله» و «اَصَب» است؛ یعنی رحمت، مغفرت، چشم‌پوشی، عفو و صَفْح خدا، مثل بارانی پُربار، بر بندگان ریزش دارد. برای درک این فراوانی، باید مستعد و آماده بود تا قلبی سلیم به ارمغان آید. سوم؛ عمری که گذشت باید محاسبه گردد؛ حقوق الهی از ابتدای بلوغ و حقوق مردم از پیش از بلوغ باید مورد محاسبه قرار گیرد. همه این موارد برای دقت در ادا کردن، باید مکتوب شود. سپس با همت و جدیّت، باید «تصمیم بر جبران» گرفت. تصمیم بر جبران، خود حتی تا نوَد درصد انسان را در راه حق پیش‌رفت می‌دهد؛ حتی اگر حقوق محاسبه‌شده، به‌دلیلی مشروع، در حال حاضر امکانِ ادا نداشته باشد. eitaa.com/ShiaTowhid/299 چهارم؛ بعد از محاسبه عمْر، غسل و نماز توبه باید به‌جا آورده شود. eitaa.com/ShiaTowhid/943 پنجم؛ اگر باطن آدمی طهارت یابد، انوار الهی را به‌خوبی در خواهد یافت. ششم؛ آنچه که در مفاتیح‌الجنان و در بخش ماه رجب آمده، بسیار مفید است. افراد باید بر اساس حال خوش باطنی با ادعیه اُنس گیرند. هفتم؛ در بین دعاهای رجبیه مفاتیح‌الجنان، نباید از خواندن دعایی که با عبارت «اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَعَانِی جَمِیعِ مَا یَدْعُوکَ بِهِ وُلاةُ أَمْرِکَ …» آغاز می‌شود، غفلت کرد. سفارش بزرگان معنویت بر این بود که این دعا در هیچ‌یک از روزهای این ماه پُربرکت ترک نگردد. هشتم؛ قرائت سوره مبارکه توحید و ـ تلاش برای ایجاد ـ اُنس با این سوره اهمیت دارد؛ رجب المرجب، ماه سوره توحید است. در صورتی که شرایط اقتضا می‌کند، بهتر است سوره مبارکه توحید، در طول این ماه، ده‌هزار مرتبه خوانده شود. اگر این امکان وجود ندارد، هزار مرتبه. از قرائت سوره توحید در روزهای جمعه ماه رجب نباید غافل بود. نُهم؛ با قصد و نیت، نورانیّت قرائت سوره مبارکه توحید به همه ارحام و حق‌دارانِ درگذشته (چه شناخته و چه ناشناخته) هدیه شود؛ به این صورت که ثواب قرائت، ابتدا به اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام هدیه می‌گردد. سپس ثواب اهدای سوره‌های توحید به اهل‌بیت علیهم‌السلام، به درگذشتگان تقدیم می‌شود. اموات، با دریافت نورانیت سوره‌های توحید، دعا خواهند کرد. دعای آنان بسیار گره‌گشا و در رفع بسیاری از مشکلات و گرفتاری‌های مؤثر است. دهم؛ از روزه‌‌داری در ماه رجب نباید غفلت ورزید. البته نباید این موضوع به‌قدری باشد که شخص روزه‌دار تحت فشار قرار گیرد. اگر شخص به هر دلیلی از روزه‌داری باز ماند، چنانکه در مفاتیح‌الجنان آمده است، با ذکر صدباره تسبیحات «سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَنْبَغِی التَّسْبِیحُ اِلّا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ»، ان‌شاءالله به ثواب روزه آن روز خواهد رسید. یازدهم؛ خواندن دعای «یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ مِنْ‏ کُلِّ شَرٍّ …» بعد از هر نماز و دیگرادعیه خوب که مضامین عالی دارند. دوازدهم؛ سحرخیزی و تهجّد (نیم‌ساعت پیش از اذان صبح) فراموش نگردد. سیزدهم؛ نمازهای واجب روزانه، حتماً در اول وقت به‌جا آورده شوند؛ مگر آن که عذری در میان باشد. چهاردهم؛ باید برای خالص کردن نیّت‌ها و انگیزه‌ها کوشید؛ نیت‌ها باید الهی باشند. این یعنی، بعد از گزاردن اعمال صالح و خیر، نباید در انتظار تحسین، تقدیر و تشکر بود؛ با وجود نیت زلال و الهی، بودن یا نبودن این امور، تأثیری در عمل خیر نخواهد گذاشت. نیت خالص و صادقانه الهی، گره‌گشای اصیل و سِرّی ملکوتی است که در محاسبات خداوندی بسیار پسندیده است. پانزدهم؛ با خواندن سه مرتبه سوره مبارکه توحید ــ که معادل ختم کامل قرآن است، ــ بعد از هر نماز و اهدای ثواب آن به حضرت امام زمان علیه‌السلام، باید در ایجاد اُنس با حضرتش کوشید. شانزدهم؛ هر روز یک‌بار با قرار دادن دست بر سر، این‌چنین به امام زمان عرض می‌گردد؛ «السّلامُ عَلیکَ یا بقیّةَ اللهِ یا أباصالِح، اَلمُستَغاثُ بِکَ یا صاحب الزمان، اَلمُستَعانُ بک یا صاحب الزمان». در حین خطاب و با گفتن واژه «اَلمُستَغاث» باید به غر‌ق‌شدگی در غفلت‌ها، گناهان و خودخواهی‌ها توجه نمود. هفدهم؛ پرهیز جدی از گناه و گناه‌کاری؛ در میان انواع گناهان نیز باید به گناهان مربوط به چشم و گوش (ورودی باطن) و نیز زبان (خروجی نفْس) حساس و مراقب بود؛ چه در فضای واقعی و چه در فضای مجازی! حتی اگر توفیق عمل به هیچ یک از مراقبات دست نداد، در هیچ صورتی نباید از پرهیز از گناه‌کاری کوتاهی کرد. برای درک فیض، پرهیز از گناه، نماز اول وقت و وضوداری (طهارت) دائمی کافی است. «مراقبات ماه رجب» را ببینید / بشنوید؛ نسخه تصویری: eitaa.com/ShiaTowhid/1138 نسخه صوتی: eitaa.com/ShiaTowhid/1139