(إِلَهِی إِنْ کُنْتُ غَیْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِکَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَیَّ بِفَضْلِ سَعَتِکَ
إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَاقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْنُ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ فَقُلْتَ (فَفَعَلْتَ) مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنِی بِعَفْوِکَ
إِلَهِی إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلَى مِنْکَ بِذَلِکَ)
پروردگارا، شاید لیاقت عفو و رحمتت نباشم اما تو خوب لیاقت بخشش و کرم بی پایانی!
عبد اگر به بزرگی و بخششات پی ببرد؛ هیچگاه دانهی ناامیدی در دل خود نمیکاشت.
پروردگارا، گویا من در حضورت ایستادهام.
در برابر احسان و کرمت هیچ ندارم جز گناه شرمندگی، این لطف، کرم و احسان تو است که سایه بر من انداخته و بر تو شایسته است که بجا آوردهای عفو و آمرزشت را.
پروردگارا! اگر تو مرا عفو کنی؛ که سزاوار به عفو و بخشش هستی مرا بیامرز
یا ارحم راحمین.
✍
#سیده_الهام_موسوی
#نجوا
#مناجات_شعبانیه
#شعبان
#شوق_پرواز
@ShugheParvaz