(إِلَهِی إِنْ کُنْتُ غَیْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِکَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَیَّ بِفَضْلِ سَعَتِکَ‌ إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَاقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْنُ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ فَقُلْتَ (فَفَعَلْتَ) مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنِی بِعَفْوِکَ‌ إِلَهِی إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلَى مِنْکَ بِذَلِکَ‌) پروردگارا، شاید لیاقت عفو و رحمتت نباشم اما تو خوب لیاقت بخشش و کرم بی پایانی! عبد اگر به بزرگی و بخشش‌ات پی ببرد؛ هیچگاه دانه‌ی ناامیدی در دل خود نمی‌کاشت. پروردگارا، گویا من در حضورت ایستاده‌ام. در برابر احسان و کرمت هیچ ندارم جز گناه شرمندگی، این لطف، کرم و احسان تو است که سایه بر من انداخته و بر تو شایسته است که بجا آورده‌ای عفو و آمرزشت را. پروردگارا! اگر تو مرا عفو کنی؛ که سزاوار به عفو و بخشش هستی مرا بیامرز یا ارحم راحمین. ✍ #سیده_الهام_موسوی #نجوا #مناجات_شعبانیه #شعبان #شوق_پرواز @ShugheParvaz