🤔سوال۲۳: واژه ی "افنیتُ عمری..." (فنا کردم عمرم را...) هم در فراز ۱۷ و هم در فراز ۲۲ از مناجات شعبانیه تکرار شده. در فراز ۱۷ فنا کردن عمر جنبه ی مثبت دارد؛ 🍃إلٰهي ما أظُنُّكَ تَرُدُّني في حاجَةٍ قَد أفنَيتُ عُمري في طَلَبِها مِنكَ🍃 و در فراز ۲۲ فناکردن عمر جنبه ی منفی دارد؛ 🍂الَهِی وَ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمُرِی فِی شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْکَ وَ أَبْلَیْتُ شَبَابِی فِی سَکْرَةِ التَّبَاعُدِ مِنْکَ🍂 علت این دو نوع نگاه به فنای عمر را چگونه می‌توان از قرآن متوجه شد؟ 💡پاسخ: قرآن میفرماید: ✨...وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَإِلَيْهِ يُرْجَعُونَ(۸۳آل عمران)✨ آنچه در آسمانها 🌌و زمین🌍 است بصورت "طوع" یا "کره" تسلیم خداوندند. ✅ابتدایی ترین ترجمه برای "طوعاََ و کرهاََ" عبارت است از " خواه و ناخواه". ما نیز از جمله مخلوقات بین آسمان و زمین هستیم که خواه و ناخواه تسلیم خداوندیم. ✅ما در هر صورت عمرمان را به فنا میدهیم حتی وقتی برای حفظ جان در حال کوشش هستیم به سوی مرگ😇 داریم دست و پا میزنیم. گویی فنای عمر یک سکه ی دوروست. ⬅️از طرفی از عمرخدایی به قدر منزلت حقیقی خداوند بینهایت بهره نبرده ایم ( غفلت سهوه عنک) ، ➡️و از طرفی امید داریم عمر را به قیمتی با ارزش فنا کرده باشیم( اظنک تردنی فی حاجه) نتیجه اینکه با توجه به لزوم تعادل و توازن بین خوف😱 و رجاء 😍، از فنای عمر خویش هم خوشحالیم(فراز۱۷) و هم بیمناکیم(فراز۲۲) 🌺🌺🌺🌺🌺 #معرفی #ماه_شعبان سوالات خودتون را به شناسه زیر ارسال فرمایید: 👇👇👇 @sofre_roshd https://eitaa.com/SofrekhaneRoshd