کجایی گنجِ پنهانی کجایی؟ به معموری به ویرانی کجایی؟ نه در باطن نه در ظاهر مُقیّد انیسِ جانِ زندانی کجایی؟ تو ناپیدا و هر چیز است پیدا فروغِ چشمِ نورانی کجایی؟ نمی‌گنجی در الفاظ و عبارات تو ای معنیِ وِجدانی کجایی؟ ز تو هر خانه پُر وجد و سماع است همه جانی و بی‌جانی کجایی؟ غنیمت‌های عالم را بَدَل هست تو ای بی‌مِثْل و بی‌ثانی کجایی؟ دلا حیران‌تری هر دم، ندانم که همچون چشمِ قربانی کجایی؟ خداوندِ حرم در خانه‌ی ماست تمنّایِ بیابانی کجایی؟ به پندِ عقل کردم توبه از عشق خطا کردم، پشیمانی کجایی؟ دلم شد تنگ‌تر از جمعِ اسباب غلط کردم، پریشانی کجایی؟ چو کنعان مبتلایِ قحط گشتم کجایی ای فراوانی کجایی؟ نه در کفری نه در آیینِ اسلام نظیری هیچ می‌دانی کجایی؟ #نظیری نیشابوری @TAMASHAGAH