✍️آسیب شناسی دینی،اصلی ضروری(2) 🔹ماهیت دین اسلام به لحاظ اعجاز قرآنی از انحراف و اعوجاج مصون بوده و لكن از ناحیه روایات، به دروغ پردازان و راویان جعال و کذاب مبتلا گشته است،به همین دلیل عملیات آسیب شناسی به طور جدی و عمیق نسبت به روایات به خصوص مأثوراتی که در اختيار عامه مردم قرار دارند، لازم و ضروری است. 🔸آسیب شناسی در باب ماهیت دینی به معنای معرفت دینی و درک عالمان و اندیشمندان دینی از دین از اهمیت خاصی برخوردار است. تاریخ معرفت دینی بر حضور اندیشه های باطل و خرافي و غير مطابق با متون دینی و تفسیرهای به رأی در میان معارف دینی گواه می باشد که باید به اصلاح و حذف آنها پرداخت و در باز فهمی و کسب معارف صحیح دینی تلاش مجدد نمود. گاه ماهیت دین و معرفت دینی از آسیب های دینی در امان است، ولی جامعه دینی از حقیقت دین و مراکز و نهادهای دینی و روابط اجتماعی متدینان از معارف اصیل دینی فاصله گرفته اند، به نام دین به سوء استفاده ها و تصمیم گیری های نادرست مشروعیت می بخشند. 💠 انقلاب اسلامی ایران پس از سپری کردن سالیان متمادی از عمر مبارکش، گرفتار دو آسیب مهم در معرفت دینی شده است: 🔻نخست، سکولاریزم و نفی حضور اجتماعی دین و به حاشیه راندن آن از صحنه فعالیت های اجتماعی .این دسته در دوران قاجار با دیدن پیشرفت و تمدن مغرب شیفته آن شدند و بدون توجه به بنیادهای فکری و نظری این فرآیند، دین داری و حضور اجتماعی دین را عامل عقب ماندگی مسلمین قلمداد کردند. افرادی همچون میرزا آقاخان، احمد روحی، افضل الملک، آخوند زاده، فروغی، صادق هدایت و دشتی نمونه های از این طیف هستند. 🔻دوم اندیشه جامعیت دین و حضور تمام عیار آن در همه صحنه های فردی و اجتماعی و به حاشیه راندن علوم تجربی و اندیشه های عقلی، که پاسخ هر پرسشی را از درون متون دین جست وجو می کند.این دسته بهره ای از واقعیت برای دو ابزار دیگر شناخت یعنی حس و تجربه قایل نمی شود.متفکرانی چون غزالی بر آن اصرار داشتند. #آسیب_شناسی_دینی #کلام #فلسفه_دین #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi