✍ لباس دین(۲۴) 💠تغییر لباس، فرآیند است نه اقدام 🔹تغییر لباس یک فرآیند است و هر چه عمیق تر و وسیع تر باشد، پیچیده تر می شود و زمان بیشتری را هم می طلبد. تغییر لباس روحانیت و نزدیک شدن آن به لباس امت، بی شک یکی از همان فرآیندهای پیچیده و زمان بر است. چرا که در حافظه ملی ما، روحانیت با همین لباس جا گرفته است و روان عمومی جامعه با آن عجین شده است. به ویژه که جامعه ما، جامعه ای یک دست نیست. 🔸طیفی مسجدی هستند که روحانیت را بدون این لباس برنمی تابند و قبول نمی کنند و طیفی وسیع هم، لباس فعلی را خوش ندارند و نسبت به آن واکنش منفی دارند. از سوی دیگر دشمنانی هم داریم که بدشان نمی آید از این مسأله مستمسکی برای تخریب روحانیت بسازند و اصلاحات و پیشرفتهای طبیعی و صنفی را، دستمایه برخی حرف و حديث ها قرار دهند. بنابراین تغییرات باید با ملاحظه همه ابعاد مساله اتفاق بیفتد. با این توضیح، روشن می شود که میان نظریه پردازی و اظهار نظر فقهی با تغییرات عینی و گسترده صنفی، فاصله زیادی وجود دارد و این طور نیست که امروز به یک فتوای متفاوتی برسیم و نظریه ای را تولید کنیم و از فردا دست به کار شویم. تأكيد میکنم؛ به خلاف مسائل فردی، تغییرات صنفی یک فرآیند است نه اقدام و عمل شخصی! 🔻بنابراین باید اتاق فکری ایجاد شود و روی این مساله بیندیشد که این فرآیند چگونه و در چند مرحله طی شود. مثلا این مساله نیازمند فرهنگ سازی برنامه ریزی شده است تا در جامعه، خواه مذهبی و خواه غير مذهبی، شوک ایجاد نکند و دچار سردرگمی نسازد و دستاویزی برای دشمنان نسازد. یا در آغاز باید دو لباسه بودن را جا بیندازیم و طلبه و روحانی با دو لباس در جامعه ظاهر شود و به جامعه خود تفهیم کند که او نیز باید زندگی کند و میان فصل زندگی و فصل کار، تفصیل قائل می شود. #لباس_روحانیت #لباس_دین #تحول #تأمل 👇👇 @Taammolate_talabegi