❇️اگر خداوند را برای سعادت و كمال آفريده چگونه در طبيعت او و قرار داده است؟ 💠إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً (۱۹) إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً (۲۰) وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً (۲۱) 🌱انسان، بسیار حریص و کم‌طاقت آفریده شده است: (۱۹) هنگامی که شری به او برسد، بسیار بی‌تابی می‌کند؛ (۲۰) و هنگامی که خوشی و خیری به او برسد، به‌شدت (از دیگران) دریغ می‌کند؛ (۲۱) معارج [۱۹-۲۱] 🔹پاسخ اين سؤالات با توجه به يك نكته روشن می‌شود، و آن اين است كه خداوند نيروها و غرائز و صفاتی در انسان آفريده است كه اينها بالقوه وسيله تكامل و ترقی و سعادت او محسوب می‌شوند، بنا بر اين صفات و غرائز مزبور ذاتا بد نيست، بلكه وسيله كمال است، اما هنگامی كه همين صفات در مسير انحرافی قرار گيرد، و از آن سوء استفاده شود، مايه نكبت و بدبختی و شر و فساد خواهد بود. 🔹‏فی المثل همين حرص نيرويی است كه به انسان اجازه نمی‌دهد به زودی از تلاش و كوشش بازايستد، و با رسيدن به نعمتی سير شود، اين يك عطش سوزان است كه بر وجود انسان مسلط است، اگر اين صفت در مسير تحصيل علم و دانش به كار افتد، و انسان حريص در علم و يا به تعبير ديگر تشنه و عاشق بی‌قرار علم باشد، مسلما مايه كمال او است، اما اگر آن در مسير ماديات به كار افتد مايه شر و بدبختی و بخل می‌گردد. 🔹‏به تعبير ديگر: اين صفت شاخه‌ای از حب ذات است، و می‌دانيم حب ذات چيزی است كه انسان را به سوی كمال می‌فرستد، اما اگر در مسير انحرافی واقع شود به سوی انحصارطلبی، و بخل و حسد و مانند آن پيش می‌رود. ‏در مورد مواهب ديگر نيز مطلب همين گونه است، خداوند قدرت عظيمی در دل اتم آفريده كه مسلما مفيد و سودمند است، ولی هر گاه از اين قدرت درونی اتم سوء استفاده شود و از آن بمبهای ويرانگر بسازند، نه نيروگاههای برق و وسائل صنعتی ديگر، اين مايه شر و فساد خواهد بود. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺