جزو #بیست_و_نهم ، نکاتی از سوره های #مدثر، #معارج و #انسان، نمازگزاران و توجه به همنوعان 🎙سیدکاظم فرهنگ

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_289 ❇️#انسان گل سر سبد موجوادت! 💠وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنِي آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلی‌ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِيلاً (۷۰/إسراء) 🌱‏وهمانا فرزندان آدم را گرامی داشتيم و آنان را در خشكی و دريا (بر مركب‌ها) حمل كرديم و از چيزهای پاكيزه روزی‌شان داديم و آنان را بر بسياری از آفريده‌های خود برتری كامل داديم. 🔷از آنجا که یکی از طرق تربیت و هدایت، همان دادن شخصیت به افراد است، قرآن مجید به دنبال بحثهایی که در باره مشرکان و منحرفان در آیات گذشته داشت، در اینجا به بیان شخصیت والای نوع بشر و مواهب الهی نسبت به او می‌پردازد، تا با توجه به این ارزش فوق العاده به آسانی گوهر خود را نیالاید و خویش را به بهای ناچیزی نفروشد، می‌فرماید: «و ما فرزندان آدم را گرامی داشتیم» (وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنِی آدَمَ). 👈سپس به سه قسمت از مواهب الهی، نسبت به انسانها اشاره کرده، می‌گوید: 🔹«و ما آنها را (با مرکبهای مختلفی که در اختیارشان قرار داده‌ایم) در خشکی و دریاحمل کردیم» (وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ). 🔹دیگر این که: «آنها را از طیبات روزی دادیم» (وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ). 🔹سوم این که: «ما آنها را بر بسیاری از مخلوقات خود فضیلت و برتری دادیم» (وَ فَضَّلْناهُمْ عَلی کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِیلًا). ❓چرا انسان برترین مخلوق خداست؟ ✅پاسخ این سؤال چندان پیچیده نیست، زیرا می‌دانیم تنها موجودی که از نیروهای مختلف، مادی و معنوی، جسمانی و روحانی تشکیل شده، و در لابلای تضادها می‌تواند پرورش پیدا کند، و استعداد تکامل و پیشروی نامحدود دارد، انسان است. 🔰حدیث معروفی که از امیر مؤمنان علی علیه السّلام نقل شده نیز شاهد روشنی بر این مدعاست، آنجا که می‌فرماید: «خداوند خلق عالم را بر سه گونه آفرید: فرشتگان و حیوانات و انسان، فرشتگان عقل دارند بدون شهوت و غضب، حیوانات مجموعه‌ای از شهوت و غضبند و عقل ندارند، اما انسان مجموعه‌ای است از هر دو تا کدامین غالب آید، اگر عقل او بر شهوتش غالب شود، از فرشتگان برتر است و اگر شهوتش بر عقلش چیره گردد، از حیوانات پست‌تر». 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺

#گزیده_نکات_تفسیری #صفحه_404 ❇️نکوهش غرق در #دنیا شدن 💠وَ ما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ «64»عنکبوت 🌱اين زندگى دنيا چيزى جز سرگرمى و بازيچه نيست و اگر بدانند، زندگى حقيقى، همان سراى آخرت است. 🔹«لَهْوٌ» به سرگرمى‌هايى گفته مى‌شود كه #انسان را از #هدف_اصلى و مسائل اساسى باز مى‌دارد؛ «لَعِبٌ» انجام كارى مثل بازى است كه قصدى در آن نيست. 👈«هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا» رمز تحقير دنياست، همان‌گونه كه‌ «لَهِيَ الْحَيَوانُ» رمز عظمت آخرت. ❓سؤال: با اين كه قرآن، خود به كار و تلاش براى آباد كردن زمين و سير و سفر و بهره‌مند شدن از طبيعت، همسر، زيبايى‌ها، خوراكى‌ها و كسب درآمد، سفارش نموده است، پس چگونه در اين آيه مى‌فرمايد: دنيا جز #لهو_و_لعب نيست؟ ✅پاسخ: كاميابى‌هايى كه براى رسيدن به اهداف #مقدّس و با روش و ابزار مقدّس و در محدوده‌ى قانون و با رعايت ساير شرايط باشد، همه‌ى آنها مزرعه‌ى #آخرت است و آنچه در اين آيه تحقير و مذمّت شده و #لهو_و_لعب معرّفى شده، مواردى است كه هدف مقدّسى در كنار آن نباشد و با موازين دينى و قانونى مخالف باشد. 🔹آفرينش #دنيا، هدفدار و حكيمانه است، ليكن #غفلت_از_آخرت، دنيا پرستى و غرق شدن در آن، سفيهانه است. «لَهْوٌ وَ لَعِبٌ» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_569 ❇️اگر خداوند #انسان را برای سعادت و كمال آفريده چگونه در طبيعت او #شر و #بدی قرار داده است؟ 💠إِنَّ الْإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعاً (۱۹) إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً (۲۰) وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً (۲۱) 🌱انسان، بسیار حریص و کم‌طاقت آفریده شده است: (۱۹) هنگامی که شری به او برسد، بسیار بی‌تابی می‌کند؛ (۲۰) و هنگامی که خوشی و خیری به او برسد، به‌شدت (از دیگران) دریغ می‌کند؛ (۲۱) معارج [۱۹-۲۱] 🔹پاسخ اين سؤالات با توجه به يك نكته روشن می‌شود، و آن اين است كه خداوند نيروها و غرائز و صفاتی در انسان آفريده است كه اينها بالقوه وسيله تكامل و ترقی و سعادت او محسوب می‌شوند، بنا بر اين صفات و غرائز مزبور ذاتا بد نيست، بلكه وسيله كمال است، اما هنگامی كه همين صفات در مسير انحرافی قرار گيرد، و از آن سوء استفاده شود، مايه نكبت و بدبختی و شر و فساد خواهد بود. 🔹‏فی المثل همين حرص نيرويی است كه به انسان اجازه نمی‌دهد به زودی از تلاش و كوشش بازايستد، و با رسيدن به نعمتی سير شود، اين يك عطش سوزان است كه بر وجود انسان مسلط است، اگر اين صفت در مسير تحصيل علم و دانش به كار افتد، و انسان حريص در علم و يا به تعبير ديگر تشنه و عاشق بی‌قرار علم باشد، مسلما مايه كمال او است، اما اگر آن در مسير ماديات به كار افتد مايه شر و بدبختی و بخل می‌گردد. 🔹‏به تعبير ديگر: اين صفت شاخه‌ای از حب ذات است، و می‌دانيم حب ذات چيزی است كه انسان را به سوی كمال می‌فرستد، اما اگر در مسير انحرافی واقع شود به سوی انحصارطلبی، و بخل و حسد و مانند آن پيش می‌رود. ‏در مورد مواهب ديگر نيز مطلب همين گونه است، خداوند قدرت عظيمی در دل اتم آفريده كه مسلما مفيد و سودمند است، ولی هر گاه از اين قدرت درونی اتم سوء استفاده شود و از آن بمبهای ويرانگر بسازند، نه نيروگاههای برق و وسائل صنعتی ديگر، اين مايه شر و فساد خواهد بود. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺