(آيه ١٦٤)
-بزرگترين نعمت خداوند!
در اين آيه، سخن از بزرگترين نعمت الهى يعنى نعمت «بعثت پيامبر اسلام» به ميان آمده است و در حقيقت، پاسخى است به سؤالاتى كه در ذهن بعضى از تازه مسلمانان، بعد از جنگ احد خطور مى‌كرد، كه چرا ما اين همه گرفتار مشكلات و مصائب شويم؟
قرآن به آنها مى‌گويد: «خداوند بر مؤمنان منت گذارد (نعمت بزرگى بخشيد) هنگامى كه در ميان آنها پيامبرى برانگيخت»
(لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولاً) .
سپس مى‌فرمايد: يكى از مزاياى اين پيامبر اين است كه:
«او از جنس خود آنها و از نوع بشر است» (مِنْ أَنْفُسِهِمْ) .
سپس مى‌گويد: اين پيامبر سه برنامۀ مهم را در بارۀ آنها اجرا مى‌كند نخست اين كه «آيات پروردگار را بر آنها بخواند و (ديگر اين كه) آنان را پاك كند و كتاب و حكمت بياموزد هر چند پيش از آن در گمراهى آشكار بودند»
(يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ) .
تعليم، يعنى وارد ساختن حقايق دين در درون جان آنها و به دنبال آن تزكيۀ نفوس و تربيت ملكات اخلاقى و انسانى و از آنجا كه هدف اصلى و نهايى تربيت است در آيه، قبل از تعليم ذكر شده، در حالى كه از نظر ترتيب طبيعى، تعليم بر تربيت مقدم است.
مردم دنيا بويژه مردم جزيرة العرب در زمان بعثت پيامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله در ضلالت و گمراهى روشنى بودند، سيه روزى و بدبختى، جهل و نادانى، و آلودگيهاى گوناگون معنوى در آن عصر، تمام نقاط جهان را فرا گرفته بود، و اين وضع نابسامان بر كسى پوشيده نبود.
برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 345
#لبیک_یا_خامنه_ای
کانال 👇
#درسهایی_از_قران
#دائره_المعارف
#تفسیر
@Targomeh