✅ تاریخ و : در طول تاریخ، سیاست‌مداران در هر دو جبهه حق و باطل، به تاريخ بسيار توجه داشته‌اند: هم به خواندن، شنیدن و گفتن تاریخ و هم به نگارش آن. هم اميرمؤمنان علي(ع) به تاريخ بسيار توجه داشت، هم معاويه. معاويه اصلا وقتي از روز را به شنيدن وقايع تاريخي اختصاص داده بود. گفتن و شنيدن و خواندن تاريخ از نظر سياستمداران درس‌آموز بود. اما نگارش تاريخ، نقطه‌اي بسيار حساس و بااهميت بود. «جنگ روايت‌»ها که امروزه مطرح است، در همين نقطه اتفاق مي‌افتد: روايت نادرست تاريخ، درس‌ها و عبرت‌هايش را نيز نادرست خواهد کرد. اينجا يک تناقض جدي است: «سياستمدار مي‌کوشد تا از تاريخ، به‌درستي درس بگيرد، اما ابايي از اين‌ ندارد که تاريخ، نادرست روايت شود». اينجا پاي راويان و مورخان نيز به‌شدت گير است: «تاريخ را باب ميل و دلبخواه سياستمدار روايت کند يا متعهد به واقعيت باشد»؟ مورخان ميان اين و آن، بسيار رفت‌وآمد کرده‌اند. و اکنون چقدر براي محقق تاريخ دشوار است؛ تا بفهمد: «يک روايت تاريخي، کجا و چه اندازه منطبق بر ميل سياستمدار و کجا و چه اندازه منطبق بر واقعيت نوشته شده است»؟ ✍️ حامد منتظری مقدم 🌸https://eitaa.com/Tashayo