پیام آیه: 1-نباید خود را بیش از آنچه هستیم معرّفی کنیم،پیامبران خود را بشر می دانستند. «أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ» 2-شرط نبوّت،انسان بودن است تا پیامبر در عمل نیز الگوی دیگر انسان ها باشد. «أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ» 3-رهبران الهی باید جلو غُلوّ و مبالغه ها را بگیرند. «أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ» 4-برای کار خدایی کردن،حتّی امید به پاداش الهی کافی است گرچه یقین نباشد. فَمَنْ کانَ یَرْجُوا ... فَلْیَعْمَلْ 5-امید در انسان باید به صورت یک حالت دائمی و پیوسته باشد،نه لحظه ای. «فَمَنْ کانَ یَرْجُوا» 6-امید بدون عمل،کارساز نیست. «یَرْجُوا فَلْیَعْمَلْ» 7-مرگ برای همه حتمی است،امّا ارزشمندتر آن است که انسان آرزوی ملاقات با خدا را داشته باشد. «یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ» 8-شرک،به هر نحوی باشد ممنوع است. «لا یُشْرِکْ بِعِبادَهِ رَبِّهِ أَحَداً» 9-ارزش کارها در سه جهت است:اصل کار،انجام دهنده ی کار ونیّت و هدف آن.در این آیه هر سه جهت آمده است. «عَمَلاً صالِحاً فَمَنْ کانَ یَرْجُوا وَ لا یُشْرِکْ بِعِبادَهِ رَبِّهِ» 10-این آیه،هم توحید در الوهیّت را بیان می کند، «إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ» هم توحید در ربوبیّت و عبادت را. «لا یُشْرِکْ بِعِبادَهِ رَبِّهِ أَحَداً»