💠
  کفر یأس
🔸 بیان نورانی ائمه (علیهم السلام) این است كه از راهی که امید ندارید امیدوارتر باشید: «كُن لِما لا تَرجُو أرجی مِنكَ لِما تَرجُو». سرّش آن است كه امید، به یك مركز غیبی است. امید به اسباب عادی، در حقیقت یك امید كاذب است؛ اگر از این اسباب عادی كاری ساخته بود، تا كنون انجام می ‌دادند و دیگر نیاز به امید نبود. 🔸 امید به جایی است كه انسان به او دسترسی ندارد ولی او به انسان دسترسی دارد، انسان او را نمی ‌بیند ولی او انسان را می ‌بیند، انسان از او غافل است ولی او از انسان غافل نیست و آن خداست! 🔸 در دستورهای دینی آمده است كه انسان تا زنده است باید با امید زندگی كند؛ اینكه كه می ‌گویند یأس از رحمت خدا كفر است معنایش همین است. یأس نه تنها بد است، بلكه معصیت است و نه تنها معصیت عادی است، بلكه كفر است! معنای كفر بودنِ یأس این است كه دیگر از هیچ جا کاری ساخته نیست؛ خب پس این چه كسی است؟! این چه كسی است؟! یأس از رحمت خدا یعنی دیگر كسی نیست که مشكل ما را حل كند؛ این كفر است. ﴿لاَ ییأَسُ مِن رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ﴾ همین است. 🔸 یك وقت است انسان یأس از خود دارد كه دیگر از من كاری ساخته نیست یا یأس از دوستان دارد كه از آنها كاری پرداخته نخواهد شد، این كفر نیست؛ امّا یأس از رحمت خدا یعنی اینکه دیگر كسی نیست كه مشكل ما را حل كند، این كفر است. 📚 دیدار اعضای خانواده امام موسی صدر با حضرت استاد تاریخ: 15/06/1390 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra