💠
 سفاهت اختلاف
🔸 در دو جا از نهج ‌البلاغه حضرت امیر (سلام الله علیه) این تعبیر را دارد که یک جا درباره است و یک جا درباره ؛ می ‌فرماید: «شَحَّتْ عَلَیهَا نُفُوسُ قَوْمٍ وَ سَخَتْ عَنْهَا نُفُوسُ آخَرِینَ»؛ فرمود فدک در دست ما بود خلافت در دست ما بود، عده‌ ای طمع كردند و عده ‌ای هم سخاوتمندانه گذشتند؛ متعلق به ما بود ولی ما سخاوتمندانه گذشتیم و نگذاشتیم اختلاف داخلی پیش بیاید. در نامه‌ ای هم كه برای ابوموسای اشعری می ‌نویسد، می ‌فرماید ابوموسی بدان، اگر در تمام امّت اسلامی بگردی، احدی مثل من ندارد! اگر می ‌گویید اتّحاد خوب است، ما معلّم وحدتیم. 🔸 قرآن كریم فرمود اینها چون عاقل نیستند با هم اختلاف دارند: ﴿تَحْسَبُهُمْ جَمِیعاً و قُلُوبُهُمْ شَتَّی ذلِكَ بَأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَ یعْقِلُونَ﴾. در چند جای نهج‌ البلاغه، حضرت امیر (سلام الله علیه) مردم را از تشتّت بر حذر می ‌دارد و جریان تشتّت را عامل شكست می‌ شمارد؛ حضرت، عامل شكست را می‌داند و عامل اختلاف را می ‌شمارد. 📚 سوره مبارکه حشر – جلسه 14 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra