💠
کفایت خداوند از عبد
🔻 ما شیعیان به امامان بزرگوارمان (علیهم السلام)
#افتخار می کنیم . آنان سرور و ذخیره ما برای روز فقر و تهیدستی ما هستند . مرحوم کلینی از امام سجّاد ( علیه السلام ) نقل می کند که :
«لو مات مَنْ بین المشرق والمغرب لما استوحشت بعد أن یکون القرآن معی» .
مرگ دو قسم است : ظاهری و باطنی . مرگ ظاهری همان مرگ تن و مرگ باطنی مرگ روح یعنی کفر و نفاق است . برپایه معنای باطنی مرگ ، سخن امام ( علیه السلام ) بدین معناست : اگر همه مردم جهان کافر شوند و فقط من زنده ( مؤمن ) بمانم ، بدین معنا که فقط من مؤمن شیعه باشم اگر قرآن با من باشد وحشت نمی کنم ، زیرا قرآن کلام خداست و چون کلام او با من باشد او با من سخن می گوید . هنگامی که خدا با ما باشد یاور ماست و او برای بنده کافی است :
﴿اَلَیسَ اللهُ بِکافٍ عَبدَه﴾ . آری او برای بنده اش کافی است!
🔻... بنابراین چون قرآن با ماست خدا با ماست ، همان طور که هر روز ـ ان شاء الله ـ در
#زیارت_امین_الله می گوییم کسی که از تو کمک بخواهد کمک تو آماده است :
«والإعانة لمن استعان بک موجودة و الإغاثة لمن استغاث بک مبذولة» . وقتی ما چنین یار و یاوری داریم ،
دیگر جایی برای ترس و هراس از دیگری نیست!
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
#تبلیغ
#در_محضر_استاد
📚 آفاق اندیشه، ص26 و 27
🌐
https://esra.ir
🆔
@a_javadiamoli_esra