💠
 عناصر شکوفایی عقل

🔹 آموختن بسیاری از علوم و فنون چونان ریاضی، تاریخ، جغرافی، فقه، حکمت و...، نیازمند دو عنصر محوری است: آموزگاری که در فنّ خود متخصّص و مجتهد باشد و شاگردی مستعد که هیچ مدّعایی را بی دلیل نپذیرد. این دو مبدأ فاعلی و قابلی در همه امور لازم است؛ ولی برخی از فنون که جنبه هنری دارد، افزون بر این دو به عنصر دیگری نیز نیاز دارد و آن، ذوق و چشیدن و یافتن است... . در آموزه های رهبران الهی نیز افزون بر دو عنصر یاد شده، گوینده باید مطالب خود را چشیده و لمس کرده باشد؛ ﴿ علّمه شدید القوی ﴾ ، و شنونده نیز باید آمادگی و توانایی چشیدن معارف را دارا باشد. 🔹 شنونده ای که از چشیدنْ ناتوان است، ذائقه و شامّه لازم را ندارد تا بوی پیراهن یوسف را از دور حس کند و بگوید: ﴿ إنّی لأجد ریح یوسف لولا أن تفنّدون ﴾. بنابراین، شنونده غیر متّعظ، از وعظ سودی نمی برد و نیز گوینده بی درد و عالم بی عمل سخنش بی اثر است. چه بسا سخنرانان و نویسندگان آگاه و زبردستی که هنگام عمل، دچار لغزش می شوند... . 🔹 رهبران الهی، طبیب جان های مردمند و بیماران باید به این پزشکان حاذق رجوع کنند تا بیماری آنان را کشف کرده، به درمان آن بپردازند؛ ولی برخی از بیماردلان، چون به درد خود پی نمی برند به سراغ درمان نمی روند. رهبران الهی و نیز مسائل مطروح در حوزه ها و مراکز مذهبی، هم در انسانِ مستعد و مستمع لایق احساس درد ایجاد می کنند و بیماری و درد نهان او را آشکار می نمایند، هم راه درمان را ارائه می دهند. بیش تر بیماری های جسمی با درد همراه است و شخص مریض از بیماری خویش آگاه می شود؛ ولی بیماری های اخلاقی و روحی این گونه نیست و آگاه نبودن از مرض های اخلاقی، خودْ بیماری دیگری است. 🔹 رهبران الهی با نهی از منکر و یادآوری کیفر الهی، به عضو بیمار انسان فشار می آورند تا او از بیماری خویش آگاه شود و در درمان آن بکوشد؛ ولی بیماری که از یادآوری مرض خود می رنجد، طبیب را دشمن خویش می پندارد و این رنجش نیز نوعی بیماری اخلاقی است؛ زیرا پزشک باید عضو دردمند را نشان دهد و در صورت لزوم، آن را قطع کند تا دیگر اعضا سالم بمانند. 📚 شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی ص 149 تا 155 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra