به نظر من بعضی آدما میان تو زندگیت که برن! اصلا وظیفشون اینه که بیان وارد زندگیت بشن و یه مدت کوتاه تورو تو خودشون غرق کنن و بعدم یهویی ناپدید بشن! بعضی از آدما رو هیچ جوره نمیتونی نگهشون داری، اونا راه های فرار رو خوب بلدن و اصلا انگار تربیت شدن واسه این کار! بعضی وقتا خندم میگیره ، آخه یه جوری از آدم فرار میکنن که آدم شک میکنه که این همون آدمی نبود که تا دیروز داشت واسه رسیدن به من بال بال میزد حالا امروز داره با سرعت هرچه بیشتر از من دور میشه! اینارو گفتم که بدونی زندگی همینه، تا دیروز یه چیزی رو دوست داشتی اما امروز ازش متنفری این خاصیت زندگیه! هیچ وقت هیچی پایدار و ثابت نمیمونه، اونم تو این نسل که دوست داشتنا بوی هرچیزی میده جز خود دوست داشتن!