آبادی شعر 🇵🇸
باید از فاصلـه ها بین دو دل پُل بزنم پلی از همدلی و عشق و تعامُل بزنم از همان پل بروم تا وسط جنگل سبز کلبه ای رو به خـدا با پر سنبُل بزنم غالباً روی در و روی تن پنجـره ها پرده ی ململی از جنس تساهُل بزنم گل وگلواژه بریزم به سرسرو و چنار بوسه بر پنجـره ی رو به تغـزُل بزنم شب یلـــــدا بنشینم به هوای رخ یار هم چنان با غـزل خـواجه تفأل بزنم هر زمان یار من از کوچه ی ذهنم گذرد دفتر خاطـره راعطـر گلایول بزنم مثل مرغ سحری خوانم وزانوبه بغل گوشه ی آینه بر عکس عسل زُل بزنم علی_قیصری
156 مشاهده