#سفال_و_گهر دریغا که برخی ادب‌پیشگان ادب را بها مختصر می‌دهند فسوسا که سوداگران سخن... سخن را به هر پیله‌ور می‌دهند سوی جمعه بازارِ سودا گری..‌. پیِ سود خود نعره سر می‌دهند پیِ نفع بیگانه ، چون بردگان به آزاده‌مَردم ، ضرر می‌دهند به دکّان شعر و ادب ، بی ادب بهای خس و خار ، زر می‌دهند ز تبلیغ کذب و ز تشویق هزل گهر هدیه ، بر بَدگهر می‌دهند هرآن کس که کمتر بود رای او به او رأی خود بیشتر می‌دهند تنزل ، به اهل هنر داده لیک ترقی به هر بی‌هنر می‌دهند به نام هنر ، بر زیانِ بشر... بصد شور و شر تن به شر می‌دهند بسی پند های پدر گونه را... به تأیید هر بی پدر می‌دهند ز مضمونِ شیرین‌تر از انگبین همانا که خرما به خر می‌دهند به پالانِ خرمرده‌ی پیزُری... بسی پیزر از خشک و تر می‌دهند اگر حق شناسند ، این باطلان... چرا حرف حق را هدر می‌دهند چنان‌است این مَسلک ضدّ حق که حق علی ، بر عمَر می‌دهند به پندار (ساقی) که این جاهلان به نادانی خود ، نظر می‌دهند . سید محمدرضا شمس (ساقی) http://eitaa.com/shamssaghi