ابوالقاسم فردوسی توسی (۳۲۹ – ۴۱۶ هجری قمری برابر با ۳۱۹–۴۰۳ هجری خورشیدی) شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران است. فردوسی را بزرگ‌ترین چکامه‌سرای پارسی‌گو دانسته‌اند. که از آوازهٔ جهانی برخوردار است. وی را حکیم سخن و حکیم توس نیز گویند. دانی که ایران نشست من است  جهان سر به سر زیر دست من است هنر نزد ایرانیان است و بــس  ندادند شـیر ژیان را بکس همه یکدلانند یـزدان شناس  بـه نیکـی ندارنـد از بـد هـراس دریغ است ایـران که ویـران شود  کنام پلنگان و شیران شـود چـو ایـران نباشد تن من مـباد  در این بوم و بر زنده یک تن مباد همـه روی یکسر بجـنگ آوریـم  جــهان بر بـداندیـش تنـگ آوریم همه سربسر تن به کشتن دهیم  بـه از آنکه کشـور به دشمن دهیم چنین گفت موبد که مرد بنام  بـه از زنـده دشمـن بر او شادکام اگر کُشــت خواهــد تو را روزگــار  چــه نیکــوتر از مـرگ در کـــارزار ۲۵ اردیبهشت روز گرامیداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی 🌼🌼🌼