بوی هجران خمینی باز استشمام شد موسم پرواز سرخ خادم اسلام شد نیمه‌ی خرداد آمد، وقت، وقتِ رفتن است روز موعود فرج ، آری به او الهام شد بر تنِ پیر جماران چیست آن رخت سفید آه، پوشیده کفن یا موسم احرام شد؟ نغمه‌ی اِنّا الیه راجعون، آمد به گوش سوی جنّت گوییا روح خدا اعزام شد روی دست پاک دَه میلیون گُلِ خونین‌جگر؛ لاله رویی در گلستان وطن اکرام شد آن خلیل بت شکن، تنها میان بتکده عمر پاکش صرف در نابودی اصنام شد اضطراب قلب ایران از جنایت های شاه با نفس های شفا بخشش دگر آرام شد آن دلاور‌مَرد، در دوران خونین دفاع با درایت مانع از پیروزی صدام شد با قدوم سیّدی از نسل پاک مرتضی بر سر خوان ولایت ، امّتش اطعام شد او که خود در کودکی طعم یتیمی را چشید با نگاه مهربانش حامی ایتام شد بال مِهرش را چو زیر پای محرومان گشود نام نیکش جاودان در دفتر ایّام شد بی گمان آن‌روز هر قلب سلیمی جان سپرد تا حدیث رحلتش از رادیو اعلام شد... ۱۴۰۳/۳/۱۴