گر شاعران ز مردم نا اهل خسته اند
هر جا نشسته اند ز صد جا شکسته اند
آسان مگیـر کار غزل را که واژه هـا
پشتی شکسته اند اگر خوش نشسته اند
* * * *
نه کوچک و نه بزرگ کن مردم را
طاووس نمیتوان کنـی کژدم را
در حوصلـه کاســه نگنجـد دریـا
با خــاک بگـو روایت گنـدم را
* * * *
هر چند که خود به کار خود حیـرانیم
آن چیــز کـه در خیــال نایـد آنیــم
تابوت شود سینه چو دل عشق نداشت
ما لحظـه مرگ خـویش را میدانیــم
استاد#پریش_شهرضائی
•••✾•🌿🌺🌿•✾•••