مَرا دَر تَن بُود تا جان ،علی گویم علی جویم چه دَر پیدا چه دَر پنهان ,علی گویم علی جویم به کامم تا زبان باشد ، زبان تا دَر دهان باشد به هر لفظ به هر عنوان، علی گویم علی جویم علی مولای درویشان، صفا بخش دلِ ایشان به هردردی پی درمان، علی گویم علی جویم نخواهم جز علی دینی ، نه جز آئینش آئینی به هردم از سَر ایمان، علی گویم علی جویم زِ مِهرش مَست وحِیرانم ، غم وشادی نمی دانم چه در باغ وچه در بستان ,علی گویم علی جویم مَن آن مرغ شب آویزم ، به ذکرِ او سحر خیزم همه شب با هزار اَفغان، علی گویم علی جویم . ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌