📚گونه‌های سخن و سنجه‌های هر یک؛ ... جان من! خطا اینجاست! «ادْعُ إِلَی سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جَادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ» فراخوان به راه پروردگارت با حکمت و اندرز نیک و جدال کن با آنان به گونه‌ای که نیکوتر است؛ هانا که پرورگارت، همو به آنکه از راهش گم شد داناتر است و او به ره‌یافتگان داناتر است. ◾️در گفتگوی درست با مردم، هم سخن تراز هست، هم اندرز هست و هم #جدال احسن. ◽️برای نمونه هنگامی که سرورمان ابراهیم، درودش باد، در سخنی تراز، به نمرود فرمود که: پروردگارم، اوست که می‌زیاند و می‌میراند! [نمرود] گفت «من»، می‌زیانم و می‌میرانم» و با کشتن یک بی‌گناه و ول کردن یک اعدامی، مردم را فریب داد؛ در این هنگام حضرت ابراهیم به جدال نیکو رو آورد و با باوری، که از دید علمی نادرست است، به نمرود گفت: «هانا که خدا خورشید را از خاور می‌آورد، پس تو‌اش از باختر بیاور! پس آن که [راستی را] پوشاند، بُهتش زد! ما می‌دانیم که زمین بر گرد خورشید می‌چرخد نه خورشید که بخواهد خدا او را از خاور بیاورد و دیگری بخواهد از باختر! ◾️پس در رویارویی خردورزانه با سخن درست، باید گونه‌های سخن را به درستی شناخت و با سنجه ویژه خودش، آن را ترازو کرد؛ «حکمت» را با سنجه حکمت باید سنجید، اندرز را با سنجه خود و جدال را نیز با سنجه جدلی. روشن است که گزاره «خدا خورشید را از خاور می‌آورد» سخنی است که برای پذیرش عمومی گفته شده است؛ نه در آموزشگاه اخترشناسی؛ پس آن را باید با هنجارهای فهم متناسب با بافت تخاطب، سنجید؛ نه با هنجارهای اخترشناسی. 🔷 «سخن شناس نه‌ای جان من، خطا این جاست»! 🔻در سخن رهبری درباره واکسن اِمریکایی و انگلیسی نیز ما یک بخش تراز داریم که آن همانا «بی‌اعتمادی به دشمن» است؛ که آشکارترین و استوارترین استدلال است. این بخش، ستون سخن است! و یک بخش‌هایی نیز به گونه جدلی به میان آمده است؛ که هر کدام را باید با سنجه خود، ترازو کرد. 👈 آ. بخش استدلالی سخن ولیّ‌امر حکومتی که کانون بیوتروریزم است و متهم به تولید ویروس و نیز دشمن جانی «ایران» و «اسلام ناب» است؛ نمی‌توان به دارویی درمان یا واکسنی پیشگیری‌اش، اعتماد کرد. این سخن را باید با موشکافی علمی و استدلالی واکاوی کرد. 👈ب. بخش جدلی سخن رهبری اگر آمریکا واکسن‌درست‌کن است، چرا این اوضاع کشتار کرونایی‌اش است؟ دشمنی که خودش در بحران است، آیا حاضر است همان زمان به حل همان بحران، اما در کشور دشمنش کمک کند؟! ◾️این سخن نیز یک کُبرا و هنجار کلی دارد که درست است و یک صغرای جزئی دارد که باید با نگاه جدلی به آن نگریست؛ و آن این است که اگر فایزرشان دردی درمان می‌کند، چرا این همه کشته دارند؟ خُب این سخن برگردان ضرب‌المثل «کَل اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی» است. خب ممکن است کسی بگوید چه ربطی دارد؟ بله از نظر منطقی و علمی این سخن نادرست است؛ چون ممکن است که فرایند درمان ریزش موی کَل، طول بکشد و دارویی که به کار رفته، به این زودی اثر نکند! اما اگر شنونده عاقل باشد و با نگاه جدلی و به جان ماجرا نگاه کند، در حد خود، تقریبا سخن درستی است! خب در اینجا مخاطب سخن رهبری، مراکز واکسن شناسی نیستند که با هنجارهای آنان سخن را بسنجیم، بلکه عموم مردم هستند و باید سخنی گفت که با منطق فهم عادی (نه منطق فهم علمی) سازگار باشد: آمریکای فایزرساز اگر چاره ساز است، سرِ کَلِ خودش را دوا کند. ❌ اگر برخی ذهنها لغزیده نیست، چرا به تجربه بسیار پیروزمندانه چین در مهار کرونا نگاه نمی‌کنند؟ چین با فایزر و اساساً با واکسن کرونا را مهار کرد؟ نهادهایی که بزرگان‌شان در پی کاهش جمعیت جهان در پوشش واکسن و دارو بوده‌اند و حتی داروی بیماران پروانه‌ای را برای کودکان معصوم و زخمالود به ایران نمی‌دهند، آیا باید کشور را معطل «برجام واکسنی‌شان» کرد؟ آن هم واکسن‌های مستعد بیوتروریزم و تغییرات ژنتیکی! آری ستون استدلالی رهبری (بی‌اعتمادی)، درست و استوار است و بخش‌های دیگر سخن را باید با سنجه‌های همگن آن سخن سنجید. بله اگر مشکل بی‌اعتمادی واگشاید، چیزهای دیگر، بسته به شرایط، بازنگری‌پذیر است. 🔥اهانت به رهبری در این ماجرا خواست گلوبالیست‌ها است؛ تا از غوره شکست‌شان، شراب پیروزی بگسارند. 🌹 لغزش بزرگی است که «أعِزَّةٍ عَلی الکافرین» را تکبر در برابر حق یا مردم و مؤمنین بپنداریم. 🌼 گرم گل نرگس باشیم 👈 وای از ستم به طب ایرانی اسلامی و تشیع گلوبالی