🔺 عملکرد سیاست و میدان در برابر راهبردهای «توفان»ی رهبر ◀️ فروگذاری۱ (راهبرد بیتابی مهارناپذیر) راهبرد رهبر درباره توفان، «بیتابی مهارناپذیر گروه‌های مقاومت» بود ولی نه «سیاست» و نه «میدان» این راهبرد را به گونه بهینه پیش نگرفتند و غزه و فرماندهان و مردمش سوخت! ◀️ فروگذاری۲ (راهبرد خونخواهی) رهبر در پی تأخیر برخی در انجام دستور «خونخواهی هنیه» فرمود «عقب نشینی غیرتاکتیکی» خشم خدا را در پی دارد و ظاهرا هم میدان و هم سیاست، اطاعت بهینه نکردند! 👈 اعتراف «سیاست» (پزشکیان): آمریکایی‌ها وعده صلح دادند و ما صبر کردیم! 👈 اعتراف «میدان» (باقری): آمریکایی‌ها وعده صلح دادند و ما صبر کردیم! ◀️ واکنش حزب‌الله: می‌خواستیم با ایران، باهم واکنش کنیم؛ ولی اکنون به تنهایی واکنش می‌کنیم! فرمایش رهبر: عقب‌نشینی غیرتاکتیکی غضب الهی را در پی دارد! این هشدار بیشتر با ادبیات فضای «میدان» بود (الا متحرفاً لقتال او متحیزاً إلی فئة). ⁉️شبهه: نظامیان دارند طراحی می‌کنند و تأخیر، برای این است؛ نه عقب‌نشینی! 📚پاسخ: نظامیان باید از پیش طراحی بکنند! وسط میدان جای طراحی‌های زمان‌بر نیست؛ جای کاربست طراحی‌های پیشین با به‌روزرسانی‌های بایسته است. پس «نداشتن تاکتیک و برنامه» برای میدان، به معنای «داشتن تاکتیک تأخیر» نیست و این بی‌واکنشی، کنشگری (عقب‌نشینی تاکتیکی) نیست! نداشتن تاکتیک و برنامه درخور را، مصداق «عقب‌نشینی تاکتیکی» جانزنیم! 📚ارزیابی وعده صادق۲ نیاز بود ولی مجازات کمینه بود! گویا تا «بیتابی مهارناپذیر» رهبر انجام نشود ... ‼️آیا اعتماد به وعده شیطان و این تأخیرهای پرهزینه، خواست ولیّ خدا بود؟!