زیارت مضاجع ائمه هدی ع و امامزادگان و اهل قبور 💔این روزها با تعطیلی مضاجع و زیارتگاه‌ها نعمت همجواری و دعا و توسل را در این اماکن شریف به خاطر می‌آوریم و از خود می‌پرسیم مبادا در آن دوران سلامت، شکر این همجواری و زیارت‌ها را آن طور که باید و شاید به جای نیاورده باشیم! 🌅اما قرآن کریم مژده‌مان می‌دهد که: وَ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ واسِعٌ عَليمٌ (115/ بقره) 📜و شاعران سرزمین‌مان گویی برای همین لحظات از عمق تاریخِ وجودمان بانگ برمی‌دارند که چنین بخوانیم: 🍷گر چه دوریم به یاد تو قدح می‌گیریم بُعد منزل نبود در سفر روحانی(لسان الغیب حافظ شیرازی) یا با شیدایی چون باباطاهر هم آوا شویم که: به صحرا بنگرم صحرا ته وینم/ به دریا بنگرم دریا ته وینم به هر جا بنگرم کوه و در و دشت/ نشان روی زیبای ته وینم(باباطاهر) 🕌نشانه‌های عالم معنا و معنویت از نظرگاه اسلامی نه منحصر در مکان و نه در زمانی خاص است. عزیزترین و مقدس‌ترین و محتشم‌ترین حضورهای معنوی حضور در محضر حضرت حق است که هیچ جا و هیچ گاهی از آن خالی نیست. جسم مادی و نازنین اولیاء الهی یا مرقد مطهر ایشان و هر مکان مقدسی گرچه مُذکِّر و بیدارکننده است ولی چه باک که آتش محبت ایشان هم اکنون در جانمان حسرتی دوچندان و بیش از پیش برمی‌انگیزد تا دوباره در جوار آنچه بدیشان منسوب است قرار گیریم. 📖اما از اویس قرنی می‌آموزیم که زیارت عزیزترین و محبوب‌ترین خلائق و اولیاء الهی را بر خواست واجب مادرش مقدم ننمود و حسرت دیدار جسم مادی پیامبر عظیم‌الشأن(ص) را شعله فروزان حرکت معنوی‌اش به سوی معنویت برتر و حقیقی قرار داد. همو که محبت متقابل پیامبر (ص) بدو آموزگار هزاران جان سوخته و دوستدار معنویت و قرب الهی بوده است. 🦠کروناویروس و هزاران مرتبه قوی‌تر از آن نمی‌تواند ارتباط مؤمن با خدا و امامش را منقطع کند؛ خواه در محضر ظاهری ایشان باشد و خواه برای رعایت مصلحت خود و دیگران در کناره و فاصله‌ای از وجود و آثار ظاهریشان باشد. 🎇حقیقت عالم، باطن آن است چنانکه قیامت باطن دنیاست و مؤمن دائم از ظاهر عبور می‌کند و به باطن می‌رسد. شاید ویروس کرونا، مَرکَب امروز ما برای گذر از ظواهری باشد که حجاب معنا و باطن شده بود؛ ظواهری که عادات و انس‌های معمولی و مادی ما آن‌ها را ساخته بودند. اینک اما باید محبتمان به حق و اولیای حق را بدون هر گونه تجسم و تجسد در ورای هر نشانه ظاهری جستجو کنیم تا یکبار دیگر حجابی از حجاب‌های این عالم ظاهر را کنار زنیم. اگر هوشیا باشیم این تلاش دسته‌جمعی مقدمه‌ای است برای پیوند با حقیقت امام حی زنده‌ای(عج) که چون به چشم سر نمی بینمش به غفلت می سپاریمش؛ حال آنکه مجرای فیض و رزق و حیات و ممات ما به اذن الهی هم اوست. ⏱کرونا ویروس ما را می‌خواند که در باطنمان خود، امام(عج) و خدایمان را بار دیگر بیابیم. باشد که این هجران مادی، وصل معنوی را مژده آورد. عباس حیدری پور @abbas_heidaripour