▪️مادرم خنده را دوست داشت امّا گریه از مادرم جدا نمی‌شد. ما لبخند مادر را غنیمت می‌دانستیم اگر گریه از چشم مادر فاصله می‌گرفت و خنده سراغ لبش را می‌گرفت ،ما هم جان می‌گرفتیم. گریه، رفیق خلوت مادر بود. ما مدیون گریه‌ایم. اگر گریه نبود، ما خیلی زودتر از اینها یتیم شده بودیم. 📚مجموعه ریحانه خدا، واژه های خیس، صفحه ۵۷ 🚚 ارسال رایگان مجموعه ریحانه خدا 🚚 🔸 لینک تهیه کتاب🔻 🌐 http://ketabefetrat.com @abbasivaladi