🍃ضامن قبولی عمل خدا را شکر که دوستت دارم. همین طور دارم به کارهای خوبی که فقط و فقط به عشق تو انجام می‌دهم فکر می‌کنم. این کارها اگر نبود چه کسی شایستۀ نام انسان بود؟ و اگر عشق تو نبود مگر خدا این کارها را به نام کارهای خوب از ما قبول می‌کرد؟ چه قدر ره به خطا پیموده‌اند آنهایی که گمان می‌کنند کارها بی آن که رنگی از محبّت شما داشته باشند خوب‌اند. مگر می‌شود تردید کرد که خوب بودن کارها بسته به محبّتی است که از شما به دل داریم؟ نماز و روزه و حج، جهاد و خمس و زکات بی‌محبّت شما هیچ خاصیتی ندارند. خدا را شکر که دوستت دارم به اندازۀ همۀ کارهای خوبی که همۀ بندگان خدا از ابتدای خلقت انجام داده و تا قیام قیامت انجام می‌دهند خدا را شکر که دوستت دارم. وقتی از دور نگاه می‌کنم به آنهایی که بی‌محبّت تو تنشان را به زحمت عبادت آلوده می‌کنند همۀ وجودم می‌شود شکر و همۀ وجودم می‌شود وحشت. شکر این که تو را دوست دارم پس کارهایم اگر خوب باشند پیش خدا ارزش می‌یابند و وحشت از این که چه قدر بد است آدمی، عمری سر به مُهر بگذارد و پیشانی‌اش سیاه سجده شود ولی با همان سر به آتش جهنم فرو افتد و گرفتار ظلمت آتشی شود که آسمان‌ها و زمین تاب تحمّلش را ندارند. خیال چنین عاقبتی همۀ وجودم را می‌کند وحشت. خدا را شکر که دوستت دارم. وقتی فکر می‌کنم به این که محبّـت تو ضمانت قبولی اعمال است و من هر چه قدر کم، این ضمانت را دارم چه قدر انگیزه پیدا می‌کنم برای کار خوب کردن و مانده‌ام در کار کسانی که بی‌محبّت تو میلی به کار خوب در وجودشان هست. دلم برایشان می‌سوزد کاش عاقبتشان ختم به محبّت تو می‌شد! باز هم احساس سنگینی می‌کنم قامتم دارد خم می‌شود صدای شکستن استخوان‌هایم را دارم می‌شنوم چرا این قدر نعمت؟! چرا این اندازه نعمت بزرگ؟! تا کی بناست زیر بار این همه نعمت خم شوم؟ کمی هم که شده توانم را بیشتر کن. می‌ترسم کم بیاورم! شبت بخیر ضامن قبولی عمل! https://eitaa.com/abbasivaladi