🍃🌹🌹🌹 ✅ خلاصه‌ی #درس نود و چهارم: این همه پاداش برا کمک به دنیای مؤمنا برا چیه؟ 🍃🌹🌹🌹 ☑️ داشتیم راه های شکر رو بررسی می کردیم که فهمیدیم طبق حدیثی از امام رضا علیه السلام، کمک به برادرای مؤمن یکی از راه های شکره. چند درسه که داریم حدیثایی رو در این باره از کتابای حدیثی می خونیم. امروزم بریم سراغ یه فصل دیگه از کتابای حدیثی که اسمش هست: «مَن کَسا مؤمناً»؛ یعنی کسی که مؤمنی رو بپوشونه. 🔻امام صادق علیه السلام فرمودن: 🍂هر كه لباسى زمستانى يا تابستانى به برادرش بپوشاند، سزاوار است بر خدا كه [در قیامت] بر تن او از جامه‌هاى بهشتى بپوشاند و سختى‌هاى مردن را بر او آسان كند و در قبرش بر او گشايش دهد و چون از قبر بیرون بیايد، فرشتگان با بشارت از او ملاقات كنند. 🍂اين است قول خداى عزّ و جلَ در كتابش: «و فرشتگان به پيشواز آنها روند [و گویند:] امروز است آن روزى كه به شما وعده داده شده». 📚(الکافی، ج 2، ص 204). ✔️ این حدیث رو هم بخونید و ببینید چه قدر سر کیسۀ مغفرت برا کسی که به دنیای اهالی جامعۀ ایمانی کمک می‌کنه، شُله و خدا بی‌حساب و کتاب خرج می‌کنه برا این آدم. 🔻رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودن: 🍂هر کسی يكى از فقرای مسلمانان را به وسيلۀ لباسى، از برهنگى بپوشاند یا او را به چيزى از قوت زندگى يارى دهد، خداى عزّ و جلّ هفتاد هزار فرشته بر او گمارد كه تا زمانى كه در صور دميده شود، براى هر گناهى كه مرتكب شده آمرزش خواهند. 📚(الکافی، ج 2، ص 205). ✔️ از این حدیث می‌شه فهمید که شما کافیه پوشش حدّ اقلّی یه آدم فقیر رو فراهم کنید تا خدا براتون یه همچین پاداشی رو در نظر بگیره. یعنی همین قدر که لباسی بهش بدید که بتونه از برهنه بودن نجات پیدا کنه. حالا خودتون حساب کنید که اگه بیشتر از این کمکش کنید، چی می‌شه! ‼️ گاهی وقتا که این حدیثا رو می‌خوایم برا مردم بخونیم، بعضی از این مقدّسایی که دوست ندارن حرف از رحمت خدا زیاد زده بشه، سر و کلّه‌شون پیدا می‌شه و شروع می‌کنن به ایراد گرفتن. خلاصۀ حرفشون اینه که اگه این طوری با مردم حرف بزنید، خیالشون بابت گناهایی که انجام دادن و می‌دن، راحت می‌شه. بعدشم برا آدم نسخه می‌پیچن که یا اینا رو نگید، یا اگه می‌گید، کامل نگید. مثلاً بگید اگه به کسی لباس بدید، خدا براتون ثواب می‌نویسه؛ تا مردم روشون زیاد ‌نشه. ♨️ واقعاً وقتی به استدلالایی می‌رسم که یه جورایی تعیین تکلیف کردنه برا خدا و اهل بیت علیهم السلام، نمی‌دونم چی بگم. این استدلالا ته حرفشون اینه که ما می‌فهمیم و زبونم لال اهل بیت علیهم السلام ... . ول کنید. حتّی حرف زدنشم یه جوریه. ♦️از طرفی هم باید یه مقداری نگاهمون رو عمیق‌تر و وسیع‌تر کنیم. ما فقط نگران این هستیم که نکنه کسی این حدیثا رو ‌بشنوه و دیگه خیالش بابت گناهاش راحت شه. حواسمون نیست که اگه کسی با انگیزه‌ای که این حدیثا براش درست می‌کنن، دغدغۀ جامعۀ ایمانی رو پیدا کنه، این دغدغه، اون رو می کشونه به سمت کمک کردن. وقتی کمک می کنه به آدمای محتاجی که مؤمنن، خدا یه عالمه از محبّتش رو نصیبش می‌کنه. محبّت خدا هم عامل اصلی گناه نکردنه. ▫️خدا داره دون می‌پاشه که ما بریم به سمت کارایی که محبّتش رو تو دلمون زیاد می‌کنه، اون وقت ما با مصلحت سنجیای بیخودی، می‌شینیم سر راه خدا و مردم رو از محبّت خدا محروم می‌کنیم. ▫️خدا سر کیسه رو شُل کرده و همین طوری داره رو سر کسی که به دنیای اهالی جامعۀ ایمانی کمک می‌کنه، نعمت و مغفرت می‌ریزه که دیگه هیچ بهونه‌ای برا کمک کردن نمونه و هیچ کم و کاستی تو انگیزۀ ماها برا کمک وجود نداشته باشه. ▫️ما این رو نمی فهمیم که اگه این حدیثا رو به مردم گفتیم و انگیزه پیدا کردن که برن به فقرا کمک کنن، در اصل داریم روح محبّت خدایی رو تو وجودشون می‌دمیم که نتیجه‌ش می‌شه، گرفتن روح گناه. ☆☆☆☆ ❓می دونید اگه تو جامعۀ ایمانی، دغدغۀ کمک به مردم زیاد بشه، چه می شه؟ ❓چرا باید از براداری مؤمنی که بهشون کمک می کنیم ممنون باشیم؟ اگه می خواید جواب این سؤالا رو پیدا کنید، متن کامل درس رو بخونید. #خلاصه_درس نود و چهارم ‌ https://eitaa.com/abbasivaladi ➖➖➖🍃🌹🌹🌹🍃➖➖➖ 🌹اینم پی‌دی‌اف درس نود و چهارم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇