🍃🌷🌷🌷 ✅ خلاصه‌ی #درس نود و هشتم: چی می‌شه یه بار دیگه اجتماعی بودن رو تعریف کنیم؟ 🍃🌷🌷🌷 ☑️ بحث شکرگزاری و راه‌های اون، ما رو رسوند به موضوع کمک به دنیای برادرای مؤمن و از اون جا رسیدیم به مفهوم اجتماعی بودن انسان که یکی از نیازای امروز جامعۀ ماست. ✔️ اگه خوب به این بحث از نگاه دین دقّت کنیم، از خیلی از انحرافای تربیتی نجات پیدا می‌کنیم. این انحرافا، چیزایی نیست که بشه به راحتی از کنارش رد شد. ❗️شاید اگه بعضیا شدّت این انحرافا رو متوجّه نمی‌شن و قبول نمی‌کنن، برا این باشه که ذائقه و ملاکشون برا سنجش، عوض شده. این تغییر ملاکای سنجش، عجیب و غریب تو ماها نفوذ کرده. ⛔️امروز پدر و مادرای ما از این که معدّل بچّه‌شون بیست بشه، خیلی خوش‌حال می‌شن و از این که معدّلش مثلاً بشه شونزده، حسابی ناراحت می‌شن؛ ولی بچّه‌شون به خیلی از مفاهیم تربیتی بی‌اعتناست و اونا به اندازۀ یه دهم از ناراحتی‌ای که از معدّل شونزده دارن، ناراحت نمی‌شن. اصلاً احساس نمی‌کنن که باید در بارۀ اون چیزا ناراحت بشن. ❕مثلاً بچّه رسیده به سن پونزده شونزده سالگی و اصلاً چیزی به نام زشتی حرف زدن پشت سر این و اون براش مهم نیست؛ یا این که بچّه به راحتی در بارۀ دیگران قضاوت بد می‌کنه؛ امّا پدر و مادر ناراحت نیستن که بچّه‌شون این طوریه و حتّی این اخلاقا رو طبیعی هم می‌دونن. بگذریم از پدر و مادرایی که این اخلاقا رو خودشونم دارن و عین خیالشونم نیست. 🔻بیاید با کمک حدیثای نورانی یه مقدار دیگه در بارۀ مفهوم اجتماعی بودن حرف بزنیم. ☑️ یه فصلی تو کتابای حدیثی هست به اسمِ «بَابٌ فی إِلطافِ المُؤمِنِ وَ إِكرامِهِ» یعنی مهربانی کردن با مؤمن و گرامی داشتن او. 🔻امام صادق علیه السلام فرمودن: 🍂کسی که به برادر مؤمنش خوش‌آمد بگوید، خدا تا روز قیامت به او خوش‌آمد خواهد گفت. 📚(الکافی،‌ ج 2، ص 206). ✔️ منظور از مرحبا و خوش‌آمد گفتن، فقط یه تعارف زبونی نیست. این تعارفای زبونی که از ته دل نیست، از نگاه دین ارزش نداره که هیچی، ضدّ ارزشم هست. منظور از این خوش‌آمد گفتن، اون احترامیه که شما به یه مؤمن می‌ذارید و با این جمله بهش می‌فهمونید که به قدری براتون عزیزه که از اومدنش خوش‌حالید و دارید دعاش می‌کنید. 🔻رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودن: 🍂بنده‌ای از امّتم نیست که با چیزی [هر چند اندک] لطفی در حقّ برادرش کند، مگر آن که خداوند برخی از خادمان بهشتی را به خدمت او در می‌آورد. 📚(الکافی،‌ ج 2، ص 206). ✔️ شاید منظور حدیث،‌ فقط این نباشه که وقتی این مؤمن از دنیا رفت و وارد بهشت شد، خدا خادمای بهشتی رو به خدمت این بنده در می‌آره. چون مشخّصه که وقتی کسی وارد بهشت شد، بالأخره اون جا عدّه‌ای از مخلوقای خدا، خدمت‌گزارش می‌شن. اگه بنده‌ای در حقّ برادر ایمانیش لطفی بکنه، خدا تو همین دنیا خادمای بهشتی رو به خدمتش در می‌آره. ▫️طبق معارف دینی، اصل این که فرشته ها تو همین دنیا یه کارای ویژه برا بنده‌های مؤمن خدا انجام می‌دن، تردیدی نیست؛ امّا این که فرشته‌ها چه جوری تو این دنیا به این بندۀ خدا خدمت می‌کنن، یه حرف دیگه‌ست؛ بلا ها رو دفع می‌کنن، خیرات رو به سمتش می‌آرن، براش دعا می‌کنن، استغفار می‌کنن یا هر کار دیگه‌ای، اونش دیگه با خداست. ✅ چه قدر خوبه که یه بار هر چی از اجتماعی بودن شنیدیم و کنار بذاریم و ببینیم دین در بارۀ اجتماعی بودن چی گفته. *** ❓یه طرف قصّه مؤمنایی هستن که بهشون نیکی می‌شه. اجتماعی بودن برا اینه چه معنایی پیدا می‌کنه؟ ⬅️ جواب این سوال رو طبق احادیث تو متن کامل درس ببینید. #خلاصه_درس نود و هشتم ‌ https://eitaa.com/abbasivaladi ➖➖➖🍃🌷🌷🌷🍃➖➖➖ 🌷 اینم پی‌دی‌اف درس نود و هشتم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇