با این نگاه، باورپذیر بودن یا نبودن، بحث خیلی سطح پایین و به عبارت صریح‌تر، بحثی انحرافی می‌شه. مسئله، باورپذیر بودن یا نبودن نیست، مسئله اینه که انسان به صورت فطری دنبال همچین مفاهیمی می‌گرده ما در درجۀ اول باید دنبال مفاهیمی بگردیم که غذای فطرت انسانه؛ غذایی که با مزاج فطری انسان بسازه. این نکتۀ انحرافیِ باورپذیر بودن یا نبودن، مثل اینه که کسی گرسنه‌ست، نون تازه و خوشبویی هم پخته شده؛ اما دو نفر نشسته‌ان و در این باره بحث می‌کنن که چه جوری می‌شه به این فرد بقبولونیم که نون هم غذاست. این چه بحثیه؟ شما نون رو به دستش بده، اون خودش دنبال غذاست. همین که نون رو دم دستش بذارید، خودش به طرفش می‌ره @abbasivaladi