به به!‌ چه حدیثی! این حدیث تو نهج البلاغه حکمت 88 اومده. قول بدید اگه این حدیث رو خوندید و کیف کردید و امیدوار شدید، حتما به ملحق بشید. امیر مؤمنان علی علیه السلام فرمودن: كَانَ فِي الْأَرْضِ أَمَانَانِ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ وَ قَدْ رُفِعَ أَحَدُهُمَا فَدُونَكُمُ الْآخَرَ فَتَمَسَّكُوا بِهِ أَمَّا الْأَمَانُ الَّذِي رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللَّهِ وَ أَمَّا الْأَمَانُ الْبَاقِي فَالاسْتِغْفَارُ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى "وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُون‏َ" بر روى زمين دو ایمنی‌بخش از عذاب خدا وجود داشت كه يكى از آن دو از دست رفت. پس آن ديگرى را بگيريد و بدان چنگ بزنيد. امّا آن امان‌بخشى كه از دست رفت، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بود و آن كه باقى است، استغفار است. خداوند متعال [در سورۀ انفال/33] مى‌‏فرمايد: « [اى محمّد!] تا تو در ميان آنان هستى، خدا عذابشان نمى‌‏كند و تا زمانى كه استغفار می‌کنند، خدا عذابشان نكند». برای ملحق شدن به وارد این نشونی بشید: https://eitaabot.ir/poll/bgm3pf 🎙 🗳 @abbasivaladi