🌃 | صــفــای زنــدگـی روی زمــیــن بـه خـوب‌هـایـی بـسـتـگی دارد کــه روی آن راه مــی‌رونــد. هــر کـدام از آنـهـا کـه زمــیــن را خـــالی مـی‌کـنـنـد، زنــدگــی روی زمـــیـــن ســخـــت‌تــر مـی‌شـود و مـی‌بـیـنـی کـه خــوب‌هـا یـکـی یـکـی دارنـد پـر می‌کشند و به آسمان می‌روند. دارم‌نفس‌کم‌می‌آورم‌آقا! سرعت‌رفتن‌خوب‌ها زیـاد شده و فـاصلۀ میان پرکشیدن‌هـایشان کـم. مـا بـه زمـیـنـی کـه ایـن خوب‌ها روی آن زنـدگـی مـی‌کـنـنـد عـادت کـرده‌ایم. بدون آنها ایـن زمـیـن بـرایـمـان غریـبـه اسـت. احـساس غـربـتـی کـه پـس از آنـهـا بـه سـراغمـان آمده، میل زندگی روی زمین را از ما گرفته. آقـا! در ایـن روزهـا نفـس کشیدن روی زمین را تنها با فکر کردن به نفس کشیدن تو روی همـین زمیـن می‌شـود تـاب آورد. کسـانی که بـه حضـور تو در زمین ایمـان ندارند، زنگـی را چگونه تاب می‌آورند؟! کـاش گـرمـای نـفـسـت را حـس مـی‌کـردیم تا تـاب‌آوری‌مان در فراق خوبان بیشتر می‌شد! شبت بخیر نفَس دنیا! @abbasivaladi