محسن عباسی ولدی
🍃حقیقت دین درد دین داری. آیا من هم درد دین دارم؟ از درد دین به خود می‌پیچی. آیا من هم از درد دین به خود می‌پیچم؟ درد دین، آرام و قرار را از تو گرفته. آیا درد دین، آرام و قرار را از من هم گرفته؟ اینها سؤال‌هایی است که از وقتی به درد دین داشتن تو فکر می‌کنم به جانم افتاده و رهایم نمی‌کنند. درد، نعمت خدا به انسان‌هاست. اگر نباشد، بی آن که آدم حس کند زندگی، رو به مرگ می‌رود. درد، فریادی خدادادی است برای بیدار کردن انسان. فریاد درد که بلند می‌شود آدم هم بلند می‌شود و می‌رود به سوی درمان. توهُّم سلامتی، خودش یک بیماری است بدتر از هر بیماری دیگری. مریض‌هایی که درد دارند، باید بیشتر خدا را شکر کنند زیرا از توهّم سلامتی نجات یافته‌اند. از توهّم سلامتی که خلاص شدیم و به فکر درمان که افتادیم خدا هم کمک می‌کند ما را در مسیر درمان. آقا! آنها که درد دین دارند دائم بی‌قرار درمان‌اند. «چه کار باید کرد تا درد بی‌دینی مردم دوا شود»؟ سؤالی است که همیشه درد دین‌داران را به خود مشغول کرده. آنهایی که در برابر بی‌دینی مردم تنها لب به لعنت و نفرین باز می‌کنند، درد دین ندارند. آسان‌ترین کار را انتخاب کرده‌اند. لعنت و نفرین، کار اوّل و آخر تو نیست. تو هر چه در توان داری را خرج دین‌دار کردن مردم می‌کنی. جواب اگر نگرفتی باز هم لب به لعنت و نفرین باز نمی‌کنی دست به دعا بر می‌داری و برای دین‌دار شدن مردم از صمیم دل دعا می‌کنی. اصلاً تو تیر نفرینت را خرج هر کسی نمی‌کنی. خیل عظیمی از بی‌دین‌ها از نگاه تو کسانی هستند که باید دل برایشان آتش بگیرد. نفرین تو خرج کسانی می‌شود که با حق، بنای دشمنی دارند. تو می‌دانی آنهایی که ما نفرینشان می‌کنیم اگر دستشان به حقیقت دین برسد دین‌دارتر از مایی می‌شوند که فریاد دین‌داریمان گوش فلک را کر کرده. من می‌خواهم شبیه تو باشم و درد دینم هم شبیه درد دین تو باشد. کمک کن حقیقت دینت را بفهمم و به کسانی که تشنۀ حقیقت‌اند برسانم. شبت بخیر حقیقت دین! @abbasivaladi
1.2هزار مشاهده