دغدغۀ تو به تنهایی
برای پر کردن ذهن همۀ آدمها کافی است.
تو اگر دغدغۀ ما بشوی
هیچ ذهنی
حتی به اندازۀ بند انگشتی
جا برای دغدغۀ دیگری نخواهد داشت.
ما از دغدغۀ تو خالی شدهایم
که این طور گرفتار دغدغههای کوچکیم.
دغدغههای کوچک
قدشان کوتاه است
اما هر کدامشان
برای شکستن قامت جماعتی کافی است.
قامتمان خمیده
زیر این دغدغههای بیمقدار.
دغدغۀ تو
اگر چه بزرگ است
اما راز سبکبال شدن و پریدن
به دوش کشیدن دغدغۀ توست.
آقا!
ما را بکُش با دغدغۀ خودت
ما این زندگی را نمیخواهیم.
#بهانه_بودن
#محسن_عباسی_ولدی
@abbasivaladi