🍃حضرت باران راستش نمی‌دانم چه سرّی دارد این که عاشق و معشوق‌های دنیایی دوست دارند زیر باران دست به دست هم راه بروند. نه این که حواسشان به بارش باران نیست، هست نه این که نمی‌فهمند دارند زیر باران خیس می‌شوند، می‌فهمند. امّا نمی‌دانم خیس شدن زیر باران چه طعمی دارد؟ تو می‌دانی. نه؟ چرا اینها وقتی تنها هستند چتری روی سرشان می‌گیرند یا می‌روند زیر سقفی پناه می‌گیرند امّا وقتی که با هم‌اند دیگر نه چتری می‌خواهند و نه دنبال سقفی می‌گردند. انگار کنار هم بودن هم کار چتر را می‌کند و هم کار سقف را. من که تا امروز هر چه دلم خواست را با تو در میان گذاشتم بگذار این بار هم با تو راحت سخن بگویم. آقا! شاید فردا هم باران بیاید. از آن باران‌های دانه درشت که چند لحظه ماندن زیر آن سر تا پای آدم را خیس می‌کند. در این که تو معشوقی شکی نیست امّا عاشقیِ من همه‌اش زیر سؤال است بیا و مثل همیشه بزرگی کن عشق نداشته‌ام را قبول کن و مرا عاشق به حساب بیاور. درخت‌های گیلاس دو باره شکوفه داده‌اند. قرار ما فردا وقت باران زیر همان درخت گیلاسی که بارها با تو قرار گذاشتم؛ امّا نیامدی. شبت بخیر حضرت باران! @abbasivaladi