محسن عباسی ولدی
🍃بهانه بودنم یقین بدان این حرفی که می‌زنم جز ستایش تو هیچ چیز دیگری نیست. قوی‌ترین مشام‌ها نمی‌توانند بویی از خودستایی از این حرف استشمام کنند. این حرف، تنها سرمایۀ من برای ادامۀ زندگی است. اگر اعتقادی به این حرف نداشتم تردید نکن که برای چشم بر هم زدنی این دنیای کثیف را تاب نمی‌آوردم. دنیا برای من بدون این حرف متعفّن‌تر از بدبوترین فاضلاب‌های دنیاست حتّی اگر خانه‌ام در میان گلستان باشد. این حرف باشد خانه‌ام در بدبوترین فاضلاب‌ دنیا هم باشد من جز بوی خوش مُشک هیچ بویی به مشامم نمی‌رسد. خودت می‌دانی کدام عقیده را می‌گویم بارها در باره‌اش با تو حرف زده‌ام. من یقین دارم... باز هم می‌گویم بلندتر هم می‌گویم تا همه بشنوند: من یقین دارم... از ته دل می‌گویم تا به دل همه بنشیند من یقین دارم که تو دوستم داری. دوست داشتن تو هیچ ربطی به من ندارد تو خوبی که مرا دوست داری. من وقتی به این یقین فکر می‌کنم تازه می‌فهمم که تو چه قدر خوبی و چه قدر بزرگ! من اگر یقین نداشتم که تو دوستم داری اهل گلایه می‌شدم به خدا که چرا مرا زنده نگه داشته و چرا زودتر مرا نمی‌برد؟ همین دو جو اعتقادی که دارم همه را مدیون این یقینم: تو مرا دوست داری. لازم نیست کسی باور کند خودم که باور دارم برای زندگی، کافی است. من شوق ماندن دارم این شوق، بزرگ‌ترین دلیل است برای من که تو دوستم داری. آقا! چه بگویم در برابر این همه خوبی که تو داری؟ بگویم ممنونم که دوستم داری؟ یا بگویم خدا خیرت بدهد با این همه خوبی که داری؟ یا بگویم هر چه دارم برای تو به خاطر بهانه‌ای که برای زندگی به من دادی؟ من زبانم لال است. هر چه باید بگویم را یاد بده. شبت بخیر بهانۀ بودنم! @abbasivaladi
1.5هزار مشاهده