📌گام چهارم: من و محور مختصّات عالَم 🍃جایگاه خود را در عالم هستی بشناسیم🍃 ✳️اندام‌وار بودن جهان هستی و از جمله خانواده _ که یکی از اعضای جهان آفرینش است _ حقیقتی غیر قابل انکار است. 🔰زن، در صورتی می‌تواند همسر موفّقی باشد که در جایگاه زنانگیِ خود، قرار بگیرد و مرد، در صورتی می‌تواند همسر توانایی باشد که از جایگاه مردانگی خود، به جای دیگری نرود. ⚠️وقتی این دو نسبت به نقش خود در این اندام، آگاه نبوده یا به آن پای‌بند نباشند، رابطۀ آنها آمادۀ بروز اختلاف خواهد شد. ✔️استعدادهای طبیعی مرد و زن، برای هر کدام، وظایفی را تعیین می‌کند. ❇️زن به جهت برخوردار بودن از احساسات لطیف، مدیریت عاطفی خانه را بر دوش می‌گیرد. این، کم وظیفه‌ای نیست. خانۀ بی‌عاطفه، خانۀ ارواح است. زندگی در خانه‌ای پُر از امکانات رفاهی امّا بی‌بهره از عاطفه، زندگی نیست، مرگ تدریجی است. ✅وظیفۀ مرد هم مدیریت اقتصادی و منطقی خانه است؛ آن هم به جهت استعدادها و روحیّاتی که به طور طبیعی در او وجود دارد. 💟آن گونه که زن از عهدۀ تربیت بچّه بر می‌آید، مرد نمی‌تواند؛ چرا که سرمایۀ لازم برای تربیت، عاطفۀ بسیار زیاد و لطافت قلب است که مرد در این اندازه از آن برخوردار نیست. 📛حالا اگر زن بخواهد از این جایگاهی که به طور طبیعی داراست، خارج شود و مرد هم بخواهد در جایگاه زن قرار بگیرد، نه تنها کارها به سامان نمی‌رسد؛ بلکه به جای کار، خراب‌کاری‌هایی شکل می‌گیرد که درست کردنش کاری است کارستان. ⬅️ادامه دارد .... 📚تا ساحل آرامش، کتاب اول، ص ۱۴۴ _۱۴۳ @abbasivaladi