محسن عباسی ولدی
🍃قشنگ ترین خیرات عالم باید عطش آمدنت را میان مردم پخش کرد بالاتر از این خیرات،‌ خیرات دیگری نیست. کسی اگر چنین خیراتی را میان مردم منتشر کند ثوابش به همۀ امواتش می‌رسد و تازه باز هم اضافه می‌ماند. با اضافۀ این خیرات می‌شود دسته دسته گناهکار را از آتش جهنّم نجات داد و بهشتی کرد. چه باک اگر مرا اهل مبالغه بخوانند! من اعتقادم را می‌گویم مردم هم اتّهامشان را بزنند شکر خدا قیامتی هست که یوم تبلی السرائر است پرده که کنار رفت در روزی که یوم الحسرة‌ است چه بسیار آدم‌هایی که حسرت بخورند از این که چرا از این خیرات غافل شدند امّا سؤال این جاست: چگونه می‌شود عطش آمدنت را میان مردم خیرات کرد. این سؤال یک جواب بیشتر ندارد کسی اگر شبیه تو شد در میان مردم بودنش می‌شود خیرات عطش آمدن تو. مردم وقتی شبیه تو را می‌بینند دلشان هوای آمدن اصل را می‌کند. چه خوب است که وجود آدم بشود خیرات عطش آمدن تو و چه خوشبخت است این آدم. نفس می‌کشد، فریاد می‌زند و سکوت می‌کند گریه می‌کند و می‌خندد، می‌نشیند و بلند می‌شود هر کاری می‌کند و هر کاری نمی‌کند آدم‌ها را یاد تو می‌اندازد. خوش به حال اجداد این آدم چه باقیات الصالحاتی از خودشان به جای گذاشته‌اند! عیبی ندارد اگر بگویم هر چه قدر آدم‌های شبیه تو کم شوند تو بیشتر فراموش می‌شوی؟! پس آنها که شبیه تو هستند تو را از فراموش شدن بیرون می‌آورند وای که چه کار بزرگی است مردم را به یاد تو انداختن! چه خیراتی بالاتر از این!؟ دلم می‌خواهد وجودم بشود خیرات خیرات عطش آمدن تو دیگر نمی‌توانم به چیزی جز این راضی شوم. بدم می‌آید از هر عاقبتی جز این عاقبت. دوست دارم در قیامت نامۀ عملم را که به دستم دادند از ابتدا تا انتهایش فقط نوشته باشند: خیرات عطش آمدن تو. اگر شبیه تو شوم،‌ همین می‌شود هر خیری از سوی من سر بزند می‌شود یاد تو و میان مردم منتشر می‌شود. چه کار کنم تا آرزوی خیرات شدنم محقق شود؟ اگر مدد نکنی، آرزو به دل می‌میرم. آرزویم که بد نیست پس نگذار آرزو به دل بمیرم. شبت بخیر قشنگ‌ترین خیرات عالم! @abbasivaladi
1.6هزار مشاهده