🌙روزه‌دار غریب ماه رمضان که می‌آید نمی‌دانم به شوق مهمانی خدا اشک بریزم یا برای غصّه‌هایی که این ماه با خود می‌آورد گریه کنم. غصّه‌های این ماه رنگ دیگری دارد برایم پر از آه، پر از حسرت و پر سوز. آقا! می‌شود وعده‌ای بدهی تا دلم خوش باشد که امسال مثل سال‌هایی نمی‌شود که ماه رمضانش رفت ولی یک بار هم به سفرۀ افطارت دعوت نشدم؟ من قانعم، با یک «شاید» هم دلم آرام می‌شود. بگو شاید دعوتم کنی تا از این اضطراب طولانی کمی خلاص شوم. باور کن که خسته‌ام از این همه اضطراب! در انتظار یک شاید می‌مانم. شبت بخیر روزه‌دار غریب! @abbasivaladi