محسن عباسی ولدی
🍃آقای صاحب اختیارم شبیه تو بودن یک خیال نیست آرزویی است که باید محقّق شود. آرزوهای دیگر اگر رنگ این آرزو را نداشته باشند خیال‌های واهی‌اند که فکر کردن به آنها جز اتلاف عمر بهرۀ دیگری ندارد. شبیه تو بودن را اگر خیال بدانیم راه آسمان را بر خود بسته‌ایم. اگر نمی‌شد شبیه تو باشیم خدا تو را روی زمین نمی‌آورد و ما را نمی‌آفرید. تو امام شدی تا ما بدانیم باید چگونه باشیم و دنبال تو راه افتادن واجب شد تا شبیه تو شویم. مگر می‌شود دنبال تو راه افتادن واجب باشد امّا شبیه تو شدن یک خیال؟ خدا اگر تکلیف کرده که دنبال تو راه بیفتیم یعنی توانش را پیش از این تکلیف به ما داده. خدا به ما هر چه توان داده به نام «شبیه تو شدن» داده. استفاده از این توان در جای دیگر غصب توان است و حرمت دارد. حیف از توان‌هایی که بی‌رضایت تو خرج چیزهایی غیر از شبیه تو شدن شد! می‌خواهم شبیه تو باشم پس باید توحیدم را شبیه تو کنم. ربّ هر کسی،‌ صاحب‌اختیار اوست. تو جز خدا ربّ دیگری نمی‌شناسی. اختیارت را داده‌ای به دست خدا و هر کجا که او می‌کشاندَت می‌روی. تو ذرّه‌ای از اختیارت را به دست کسی جز خدا نداده‌ای حتّی خودت هم خودت را اختیاردار خویش نمی‌دانی. این و آن که جای خود دارند. وای از من و احوالاتم که صاحب‌اختیارانم بی‌شمارند و هر کدامشان راهی نشانم می‌دهند که نمی‌دانم آن سویش کجاست. اگر بناست اختیار، صاحبی داشته باشد یکی بیشترش، جز تحیّر بهرۀ دیگری ندارد و اگر بناست یکی صاحب اختیار باشد چه کسی از خدا بهتر؟ عمر بر باد رفته‌ام ثابت کرد من لایق نیستم که صاحبِ اختیارم باشم و با تحیّرهای دم به دمم به این یقین رسیدم که مردم بدترین صاحب اختیارانم هستند آقا! من دوست دارم مثل تو اختیارم را به دست خدا بدهم امّا نفس و مردم و شیطان محکم افسار اختیارم را به دست گرفته‌ و رهایم نمی‌کنند می دانم خدا اختیارهایی که به او داده می‌شود، به تو می‌سپارد پس کمکم کن تا رها شوم از غاصبان اختیار! شبت بخیر آقای صاحب اختیارم! @abbasivaladi
1.9هزار مشاهده