🍃ماه عالمتاب شنیده‌ام قیامتِ هر کسی صورت برزخی عالمی است که در همین دنیا برای خودش ساخته یعنی من اگر در عالمی که دارم بمانم و بمیرم ... نه، می‌ترسم حتّی حرفش را بزنم. درست که من در این عالم تاریک روزگارم را سپری می‌کنم ولی باور کن که آن را دوست ندارم. من عالم تو را دوست دارم، ‌فقط هم عالم تو. ضعیف و ناتوانم، می‌دانم و ارادۀ پا پس کشیدن از عالم خویش را ندارم، انکار نمی‌کنم ولی با همان چند باری که تا مرز عالم تو آمدم و بر گشتم معلوم نمی‌شود که قصد کندن از عالمم را دارم؟ شنیده‌ام در قیامت هر کسی با آنچه دوست دارد محشور می‌شود. من تو را دوست دارم و عالم تو را. خودت می‌دانی که دروغ نمی‌گویم، می‌گویم؟ پس اجازه می‌دهی دلم را خوش کنم به محشور شدن با تو و در عالم تو؟ محبّت تو و دوست داشتن عالم تو بالأخره یک روز مرا می‌کشاند به عالم تو. یک روز از مرز عالم خودم می‌گذرم و پا می‌گذارم در عالم تو. یک روز تو را در عالم خودت خواهم دید. من امید دارم که در همین دنیا وارد عالم تو شوم و از عالم تو چشم به دنیای دیگر بگشایم. اینها خیال نیست چون تو را دارم، عین حقیقت است. التماس می‌کنم کمی دیگر تحمّل کن! دارم عالم خودم را می‌کِشم به سوی عالم تو. شبت بخیر ماه عالمتاب! @abbasivaladi