محسن عباسی ولدی
🍃سلام بر تو ای حسین! و سلام بر جان‌هایی که پیش خیمه‌گاهت قربانی شدند. حسین جان! من مشتری امروز و دیروز تو نیستم. من به سلام کردن بر تو عادت دارم. این سلام، رزق روزانۀ من است. بی سلام بر تو، روز من شب نمی‌شود. من اگر از خدا زبان گرفته‌ام و برای سخن گفتن از او توان گرفته‌ام، چه فایده اگر کلامم عطر سلام تو را بر خود نگیرد؟ 🍃سلام بر تو، رونق دنیای من و توشۀ عقبای من است. روزهایی که بی‌سلام بر تو طی می‌شود، سیاه‌تر از شب است و شب‌هایی که بی‌سلام بر تو به صبح می‌‌رسد، سیاه‌چال زندگی است. اگرچه گوشم شنوای پاسخ سلامت نیست؛ امّا می‌دانم طنین پاسخ توست که مرا بی‌خود از خویش ساخته و دلم را این چنین در کورۀ عشق کربلا فروزان کرده. 🍃اگر در شعاع پاسخ تو قرار نمی‌گرفتم، می‌دانم هیچ‌گاه آرام و قرار نمی‌گرفتم و همیشه اضطراب، مهمان ناخواندۀ وجودم بود و موسیقی رعب‌‌انگیز یأس، آهنگ سرودم و تیرگی، رنگ ثابت تار و پودم و خود شیطان، قبلۀ سجودم بود. 🍃من از برکت نفَس توست که خدا را می‌پرستم و از مستی پاسخ توست که هنوز هستم و دل به زندگی بسته‌‌ام و از همین روست که همیشه چشم انتظار پاسخ تو نشسته‌ام. 🍃حسین جان! تا شبی هست و روزی، باقی، باران سلام من بر تو همیشه جاری است. 🍃آقای من! هر بار که به زیارت تو می‌آیم، دل‌‌آرام می‌شوم؛ امّا وقتی از حریم تو می‌خواهم پا بیرون بگذارم، قرار از کف می‌دهم. مگر نه این است که زیارت، جانِ عطش‌دیدۀ زائر را سیراب می‌کند؟ 🍃این چه سرّی است که هیچ‌ گاه زیارت تو عطشِ دلِ تفتیدۀ زائرت را فرونمی‌نشاند. هر بار که قدم در حریمت می‌نهم، از همان سلام اوّل، عزای وداع آخر را گرفته‌‌ام و از خدا خواسته‌‌ام که این، آخرین زیارتم نباشد. •┈┈┈┈┈••✾••✾••┈┈┈┈• 📚با حسین تا خدا، گذری بر زیارت عاشورا @abbasivaladi
1 مشاهده