#در_حرم السلام علیک یا انیس النفوس با نَمی از زمزمت ،تر شد دهانم در حرم لال بودم ،حال گویا شد بیانم در حرم با غبارت ،پاک کردم گرد از مژگان چشم تا بگویم که من از جاروکشانم در حرم شب به ماه و اختران دیگر ندارد احتیاج هست وقتی گنبدت در آسمانم در حرم (أشهَد اَنَّ علی....) در گوشه ی صحن غدیر هست عرفانی ترین بخش اذانم در حرم قبل از آنی که بخواهم،حاجتم را داده ای نیست لازم که بیاید بر زبانم در حرم بی گمان ذکر مجرّب می شود یک (یا رئوف) چون که مهمان امام مهربانم در حرم کاش جلدت می شدم چون کفتر گلدسته هات تا که باشد در پناهت آشیانم در حرم یا که بخش کوچکی از سنگفرشت می شدم می شد این گونه کنار تو بمانم در حرم این گلایه های دیده حاصل دلتنگی است کربلا می خواهد این اشک روانم در حرم ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) https://eitaa.com/abdolmohsen158