اشعار آیینی محمد عابدی
🤦🏻 برای 🤲🏻😭 به پیشگاه که را بلند کرد منِ خود ............ هر که شد سربازِ نفسش، بی گمان سربار گردد هرکه رفته بر سرِ دار، آن زمان سردار گردد حاجی آن باشد که گِرد حق بگردد! حق، امام است نه کسی که دور کعبه روز و شب، هر بار گردد دل اگر آماده باشد روح اگر آزاده باشد با تلنگر می تواند آدمی بیدار گردد حر به ما آموخت آری، از منِ خود باش عاری هرکه شیطان را نبیند، لایق دیدار گردد خطبه ی خورشید تابید و شبِ حُر را سحر کرد تا که مشمول نگاهِ حضرت ستّار گردد خسته ام از خود، در آغوشم بکش، ای هستی من پیش از آنکه بند پوتینم طنابِ دار گردد تا به خود آمد خودش را دید در آغوش مولا تؤبه یعنی سرورِ اشرار هم ابرار گردد سینه ای که لمس کرده سینه اربابِ خود را آسمان در آسمان گنجینه ی اسرار گردد هرکه شد آیینه دارِ جلوه ی تامِ امامش در نگاهش، جایگاه و پست، بی مقدار گردد آنکه از جا مانده باید شود تا پس از چندی گردد و گردد ۱ قم المقدسه ............................................. ۱. سلیمان بن صُرَد بن الجون خُزاعی (درگذشته ۶۵ قمری) ملقّب به «ابومطرف» بزرگ طایفه «بنی خُزاعه» در کوفه بود. بعضی او را صحابی و بعضی از بزرگان تابعان دانسته‌اند. او از اصحاب علی (ع)، حسن بن علی (ع) و حسین بن علی (ع) بود و از چهره‌های برجسته و سران شیعه در کوفه و رهبر نهضت توابین در خونخواهی حسین بود. ابن صرد زمان پیامبر اسلام را درک کرده و در صحاح اهل سنت احادیثی بدون واسطه از پیامبر اسلام نقل کرده‌است. 🆔 @Abedi_Aaeini 🆔 @Pelak15
36 مشاهده