eitaa.com/abedini/461
🌐 ادامه
#موضوعات جلسه ۸ 👇
🔻 از انسانشناسی شروع کردیم، چون شناخت انسان طریق شناخت خداست. خدا از طریق سیر در آثارش، سیر آفاقی و سیر انفسی، شناخته میشود؛ و انسان چون خليفةالله با برترین شرافت و بالاترین آیت با بنیه احسن تقویم واحسن مخلوقین است (با تبریک احسن الخالقین برخودش برای احسن خلقش)، فلذا بهترین راه شناخت خداست.
🔻 انسان کامل با انبائش، خزائن و غیب و علت هر موجودی را به او نشان داد، و موجودات یافتند که او در ولایتش علت وجودی آنها را دارد، ولذا دربرابرش ساجد و خاضع شدند
🔻 روح انسان کامل، میان تمام خلایق «أفقر الی الله» است، و تا این افقر بودنِ او به حق نباشد فیضان رب جاری نمیشود. او نیازمندترین خلق به خداست، او همهی نیازهای عالم هستی را یکجا دارد، ولذا بالاترین فیض بر او جاری میشود؛
جوابی که به نیاز همهی عالم لازم است به اضافه بر انسان کامل داده میشود. او با سعهی وجودش و وسعت نیازش به خدا، نیاز همهی هستی را دریافت میکند و واسطهی دریافت فیض برای تمام هستی میشود. وبالاتر اینکه چون «عین فقر» است به خدا، پس «عین فیض» است از جانب خدا برای هستی.
🔻 [ تا حجتِ افقر الی الله نباشد که تمام مقیدات را عائله خویش ببیند و دامنه فقر خویش در دعا را فقر تمام هستی به اطلاقش بیابد، اگر او نباشد هیچ اخذی از حضرت غنی حمید دریافت نمیشود. اوست که همه را خویش میبیند، و از فقر تمام دامنهی وجودی خویش در تمام هستی، به محضر ارباب ابراز حاجت و اضطرار میکند، و جوشش فیض وجودی حق را اخذ کرده و با تشعشع خویش به تمام موجودات مقید میرساند. اوست افقر خلق الی الله، که واسطه فیض حق به خلق میشود. ]
🔻 خوردن مظهر تام توجه به بدن است که موجب هبوط شد، و نخوردن در روزه موجب خروج از هبوط است، منتها روزه ای که در آن هدف گم نشو؛ هدف روزه برای در تخطئه سلطه بدن و پشت کردن به احکام بدن است، پس برای یافتن اثر روزه باید تکثرات را کم کرد، از تکثرات غذاخوردن ها و تکثرات کلام و پوشش، و زیادی خواب، و...
🔻 مؤمن با روزهی ماه رمضان، زندگی به أمر یافتن را تجربه میکند، مانند ملائکه که زندگیشان به امر است.
🔻 شیطان علم مفهومی به مبدأ و معاد، و به راه و هدف دارد، و حتی ترس مفهومی از خدا دارد، اما اراده اش در شقاوت، خلاف علم مفهومیش هست، چون جهاتِ کبر و انانیت و حسد در وجودش غلبه دارد بر علم مفهومیش.
🔸
@abedini