eitaa.com/abedini/475 🌐 ادامه #موضوعات جلسه ۱۱ 👇 🔻 انسان پس از هبوط، هم توجه به نیازهای روحی یافت و هم توجه به نیازهای بدنی. فلذا ملائم و منافر انسان، گاهی در ملایم منافر با بدن و طبیعت و غریزه اش دیده میشود، و گاهی هم در ملایم و منافر با فطرت و روحش دیده میشود. اگر انسانی تمایلات بدنی و طبیعی و غریزی اش از حالت تعادل خارج شود موجب میشود که تمام ملایم و منافر خویش را محدود در دایره طبیعت و غریزه اش محدود ببیند و ادراکی نسبت به ملایم و منافرِ فطرت و روحانیتِ خویش پیدا نکند. 🔻زینت شدن، یعنی انحراف در اعتبارات و ملایم و منافر انسان. انسانی که در بینش، خودش را بدن و ارض ببیند، زینت ارض و بدن را زینت خودش میگرید، در عملش بدنبال سراب زینت دنیا میرود و این عملش هم برایش زینت می‌یابد. شیطان میخواهد با زینت‌های دنیایی و بدنی، هم نظام بینش انسان را بهم بریزد، و هم در نظام گرایشها و تمایلاتش را او را به خطا و سراب بکشاند. 🔻تزیین شیطان، گاهی دنبال زینت کردنِ اعتبارات دنیایی بصورت مستقل است، که سراب و پوچ اند، و شیطان این اعمال پوچ و باطل را زینت می‌کند و ملایم برای انسان جلوه میدهد تا او را بسوی عملِ سرابیِ زینت شده بکشاند. و نیز گاهی تزیین شیطان، زینت دنیا و حیات دنیا و حقایق خارجیه در دنیاست، که انسان را در مرتبه‌ی حیات ظاهریِ اشیا و موجودات متوقف کرده، و چنان ظاهر را تزیین میکند که انسان را مشغول زینتِ فانی و ظاهری نموده، و از جنبه حقیقتِ باطنی و باقیِ اشیاء غافل نماید. 🔻هر فعل اختیاری انسان (حتی هر توجه و نگاه و چشمکِ پلک) در تمامِ ماسوی الله عالم هستی تأثیر و تصرّفی ایجاد میکند، و انسان حق ندارد بدون اذن و حکم الهی در ملک الهی تصرف نماید و مؤاخذه میشود نسبت به هر کار اختیاریش چون در تمام موجودات اثر گذاشته است. این بخاطر آن است که انسان به همه‌ی هستی مرتبط است و همه موجودات در ارتباط با او تحت تأثیر بینش و اعمال او هستند. لذا نبی الهی و آن دین و روش زندگی و احکام الهی که بیان میکند برای بیان اذن و حکم خدا در هر صحنه است که انسان در هر تاثیر و تصرفش در عالم هستی مطابق امر الهی باشد، و تماماً بشود عین امر و مشیت الهی در عالم هستی، چه در امور فردی و چه در امور اجتماعی. 🔻انسان تحت ولایت الهی در تبعیت از دین و امر نبی و امام، میرسد به مرحله ای از قرب بسوی خدا، که فقط خدا در وجودش حاکم است و در تمامِ مناسبات فردی و اجتماعیش فقط ظهور نور خدا و سیطره‌ی ولایت الهی بارز و آشکار خواهد بود. نظم اجتماعیش نظمی قدسی خواهد بود در ظهور اسم حَکَمِ عدل الهی، نه صرف یک نظم حیوانی از ترس جریمه و مجازات. ظلم نکردنش در اجتماع بجهت تطهیر شدنش از شرک است که ظلم را بدترین شرک میداند، و با توحید قلبی مطهر از شرک شده است، نه آنکه ظلم نکردنش صرفا بخاطر جلب منافع حیوانی و دفع مضرات و حفظ متقابل حریم ها برای تجاوز نشدن به تمایلات حیوانیش باشد. وقتی تمامِ اعمال و بینش های انسان تحت ولایت الهی قرار بگیرد، تمام لایه های وجودی انسان به کمال لایقشان میرسند، و صرفا محدود به مرتبه حیات حیوانی و بدنی نمیشود. 🔸 @abedini