🔸یَحزَنُونَ لِحُزْنِنا🔸 🔸یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا🔸 ✍️از یکی دو دهه پیش با ظهور نسل جدید و جوان مداحان در کشور و البته با کمرنگ کردن نقش روحانیت اصیل و ربّانی در هیئات، یک موج رقابتی در برپایی مراسمات و هیئات در ایام شهادت و وفات اهل بیت علیهم السلام شکل گرفت. به نحوی که اینجور به اذهان القا می شد که هرچه ماتم بیشتر، تقرب بیشتر، هرچه سیاهی، زنجیر و قمه، طبل و سنج، روضه مکشوف،ایام عزاداری و مناسبت سازی، آه و ناله بیشتر تقرب بیشتر. تا حدی که گروهی از این جماعت سودا زده، دست به ابداع و تاسیس دهه های جدید مانند مسلمیّه، جعفریّه و محسنیّه زدند. مشکی پوشی و چهره غم و ماتم گرفتن نماد هیئتی ها شده بود و حتی در اعیاد و ولادت ها هم روضه خوانی برپا بود. و عده ای هم تمام عشقشان راه انداختن غمخانه، ماتمکده و بیت الاحزان شد. این رفتارهای افراطی تبعات بدی به دنبال داشت از جمله اینکه هیئات، روضه و این برنامه ها محدود به یک قشر خاص می شد و خیلی از اقشار جامعه نمی توانستند با اینجور برنامه ها، عواطف و احساسات خاص، انس بگیرند لذا از فیض مجالس و مراسم اهل بیت ( علیه السلام) محروم می شدند. مورد دیگر اینکه در اذهان جامعه، این نوع سبکِ غلط تعظیم و تکریم شعائر جا افتاده و هرکس عرض ارادت و محبت به اهل بیت (علیهم السلام) داشته، به صورت پیش فرض فکر می کرد بایستی در این قالب ها انجام شود. و مورد دیگر اینکه، چنین رفتارهایی، بهانه را به دست دوست و دشمن می دهد تا شیعه را به باد نقد بگیرند. ایران را عزاخانه و ماتمکده بنامند. اسلام را دین غم و مخالف شادی بشناسند. و سبب جولان مکاتب و نحله های دروغین عرفانی ، مسیحی و نیز دین گریزی در جامعه و خصوصا در جوانان شود. اما خدا را شکر در چند سال اخیر کم کم جامعه شیعه و بیدار ایرانی ، این جماعت و باورهای غلطشان را کنار زده و تعادل و تناسب در شادی و غم را در مراسمات و مناسبتها برگردانده اند. به عنوان مثال همانطور که در محرم و صفر خیمه و دسته های عزاداری برپا شد، در اعیاد غدیر ، روزهای پدر و مادر، اعیاد شعبانیه نیز موکب و دسته های کیلومتری شادی و سرور به راه افتاد تا همگان بدانند اسلام دین غم و غصه نیست و در جای خود حزن دارد و در جای خود شادی. تا به حقیقت شیعیان مصداق این روایت باشند که امام صادق علیه السلام فرمودند: شِیعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِینِتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلایَتِنا یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا و یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا. شیعیان ما از بقیه خمیرمایه اولیه آفریش ما آفریده شده اند ولایت ما در سرشت آنان عجین گشته است و آنان با خوشی ما خوشحال و با ناراحتی ما ناراحتند. @abghaa