🔶جهاد تبیین 🔸معنا شناسی جهاد جهاد در لغت به معنای تلاش و کوشش، و در اصطلاح فقهی نیز به معنای جنگ نظامی است. اما در ادبیات قرآن و روایات با هیچیک از دو معنای فوق مساوی نیست، بلکه دامنه‌ای محدودتر از معنای لغوی و وسیعتر از معنای فقهی دارد. هنگامی که در آیات قرآن سخن از جهاد به میان میآید، لزوماً به معنای جنگ نظامی و استفاده از اسلحه نیست، بلکه مراتب دیگری از جهاد نیز میتوان درنظر گرفت؛ همانند جهاد علمی، جهاد اقتصادی، جهاد فرهنگی و .... یکی از گویاترین تفاسیر از حقیقت جهاد و نسبت آن با جهاد نظامی، دیدگاه رهبر معظم انقلاب است که در آثار مختلف ایشان بازگو شده است. از منظر ایشان بهترین ترجمه برای اصطلاح «جهاد» قرآنی، واژه «مبارزه» در زبان فارسی است. بسیاری از نویسندگان، ورزشکاران، صنعتگران و ... در کار خود تلاش و کوشش دارند، ولی با این وجود نمیتوان همگی را مبارز دانست. دانشجو و هنرمند و فعال اقتصادی نیز در مسیر خود تلاش و جدیت به معنای لغوی دارند، ولی لزوماً همگی مجاهد نیستند. اما چه چیزی تلاش و کوشش را به مبارزه تبدیل میکند؟ عنصر مهم مبارزه، رویارویی با دشمن است. مبارزه یعنی تلاش پرنیرو در مقابل یک مانع یا یک دشمن. اگر هیچ مانعی در مقابل انسان نباشد، مبارزه معنا ندارد. جهاد، تلاش و کوششی هوشمندانه است که برای دشمنان ایجاد نگرانی کند. بنابراین اگر کسی تلاشی مخلصانه و با نیت الهی در زمینه تحصیل علم داشته باشد، کار شایستهای انجام داده است و حتی در یک معنا میتوان رفتار او را عبادت دانست. اما برای اینکه وی را مجاهد علمی بدانیم، این ارکان کافی نیست. تلاش مخلصانه علمی زمانی جهاد علمی قلمداد میشود که به شکل مبارزه با دشمن درآمده و در موقعیت رویارویی با دشمن محقق شود. علامت این تقابل نیز آن است که دشمن از این تلاش احساس خطر میکند. «در مبارزه دو چیز حتماً لازم است: یکی اینکه در آن جدّ و جهد و تحرکی باشد. انسان در رختخواب یا در پستوی خانه که نمیتواند مبارزه کند. ...دوم اینکه در مقابلش دشمنی باشد. مبارزه در آنجا که دشمنی نیست، معنا ندارد. پس جهاد، متقوم بر این دو رکن است: یکی اینکه در آن جدّ و جهد باشد؛ دیگر اینکه در مقابل دشمن باشد» ادامه دارد... به قلم: حجت الاسلام عبدلله محمدی ________________ 🆔https://eitaa.com/abmohammadi