📌مدیریت امنیت در شرق کشور ناچاریم بعضی مسائل مهم و حساس را بی پرده و شفاف برای افکار عمومی توضیح دهیم. امنیت در شهرها و استان های مرزی همجوار با کشورهای همسایه که بخاطر مشترکات قومی و نژادی و قرابت های مذهبی نیاز به الگوی متفاوتی از امنیت عمومی در سایر بخش های سرزمینی است. نگاه همسایگان شرقی کشور یعنی پاکستان و افغانستان به مقوله امنیت نسبت به دغدغه های ما کاملا متفاوت است ، عدم تسلط دولت مرکزی این دو کشور بر مناطق حاشیه ای خود در نوار مرزی دیورند و منطقه شش گانه منشاء شکل گیری بسترهای مخرب برای ایران شده است و این تراژدی تلخ سال ها است که ادامه دارد. با توجه به اشتراک های نژادی و قومی و مذهبی میان پاکستان و افغانستان با مناطق شرقی ایران پیچیدگی زیادی را بر مدیریت امنیتی در این منطقه ایجاد کرده است و طبیعتا نبود امنیت اقتصادی و توسعه نیافتگی شرق کشور از جمله سیستان و بلوچستان بستر تاثیر پذیری از نگاه های افراطی و بنیاد گرای آن طرف مرز ها از پاکستان و افغانستان را فراهم کرده است. بدون تردید امنیت در مرزهای شرقی صرفا با مرزبانان تامین نخواهد شد، با توانمند سازی حوزه سرزمینی فقیر و کم برخوردار شرق می توان ضریب تهدیدات امنیتی را کاهش داد و این مساله نیز به اصلاح نگاه مدیریت امنیت در شرق کشور بستگی دارد. با شکل گیری قدرت طالبان فصل جدیدی از قدرت های سازمان یافته معارض با امنیت قومی،مذهبی و نژادی در شرق کشور شکل گرفت و این مساله تهدیدات امنیتی این سوی مرز را بیش تر خواهد کرد. سیاست راهبردی ایران در قبال افغانستان هرچه باشد مدیریت امنیت سیاسی و اقتصادی ،قومی ،مذهبی و‌‌.. شرق کشور باید در آن لحاظ شود که ان شاالله همین است. این به معنای این نیست که سیاست یکجانبه گرایی و تک بعدیِ مبتنی بر این مساله شکل گیرد اما چالش امنیتی شرق کشور نباید در راهبرد کلان ایران نسبت به افغانستان و پاکستان خالی باشد ابوقاسم