#نهج_البلاغه خطبه 099-در گریز از دنیا (زید بن وهب، از اصحاب امام است، نقل می‏كند كه این خطبه در روز جمعه در شهر كوفه ایراد شد) خدا را بر نعمتهایی كه عطا فرمود ستایش می كنیم و در كارهای خود از او یاری می جوییم، از او سلامت در دین را خواهانیم آنگونه كه تندرستی بدن را از او درخواست داریم پرهیز از دنیاپرستی ای بندگان خدا، شما را به ترك دنیایی سفارش می كنم كه شما را رها می سازد، گرچه شما جدایی از آن را دوست ندارید، دنیایی كه بدنهای شما را كهنه و فرسوده می كند با اینكه دوست دارید همواره تازه و پاكیزه بمانید. شما و دنیا به مسافرانی مانید كه تا گام در آن نهاده، احساس دارند به پایان راه رسیدند، و تا قصد رسیدن به نشانی كرده اند، گویا بدان دست یافتند، در حالی كه تا رسیدن به هدف نهایی هنوز فاصله های زیادی است. چگونه می تواند به مقصد رسد كسی كه روز معینی در پیش دارد؟ و از آن تجاوز نخواهد كرد! مرگ به سرعت او را می راند، و عوامل مختلف او را برخلاف خواسته خود از دنیا جدا می سازند. روش برخورد با دنیا پس در عزت و ناز دنیا بر یكدیگر پیشی نگیرید، و فریب زینتها و نعمتها را نخورید و مغرور نشوید، و از رنج و سختی آن ننالید، و ناشكیبا نباشید، زیرا عزت و افتخارات دنیا پایان می پذیرد، و زینت و نعمتهایش نابود می گردد، و رنج و سختی آن تمام می شود، و هر مدتی و مهلتی در آن به پایان می رسد، و هر موجود زنده ای به سوی مرگ می رود آیا نشانه هایی از زندگی گذشتگان كه برجا مانده شما را از دنیاپرستی باز نمی دارد؟ اگر خردمندید!! آیا در زندگانی پدران شما آگاهی و عبرت آموزی نیست؟ مگر نمی بینید كه گذشتگان شما باز نمی گردند؟ و فرزندان شما باقی نمی مانند؟ مگر مردم دنیا را نمی نگرید كه در گذشت شب و روز حالات گوناگونی دارند؟ یكی می میرد و بر او می گریند، و دیگری باقیمانده به او تسلیت می گویند، یكی دیگر بر بستر بیماری افتاده دیگری به عیادت او می آید، و دیگری در حال جان كندن است، و دنیاطلبی در جستجوی دنیاست كه مرگ او را درمی یابد، و غفلت زده ای كه مرگ او را فراموش نكرده است، و آیندگان نیز راه گذشتگان را می پویند. به هوش باشید، مرگ را كه نابودكننده لذتها و شكننده شهوتها و قطع كننده آرزوهاست، به هنگام تصمیم بر كارهای زشت، به یاد آورید، و برای انجام واجبات، و شكر در برابر نعمتها و احسان بی شمار الهی، از خدا یاری خواهید. @nahjolbalaghe5 ❤️ 🍃 🌸